عوامل جامعه‌ شناختي مرتبط با نزاع و درگيري جوانان در سرپل ذهاب (با تأكيد بر خانواده)

زمينه و هدف: شهر سرپل ذهاب از شهرهاي غربي كشور و محل تردد بين مرزي و قاچاق كالا و به خصوص اسلحه است. به سبب سهولت دسترسي به اسلحه، هزينه‌ها و خطرات نزاع و درگيري در اين منطقه دوچندان است. هدف تحقيق حاضر، مطالعۀ جامعه‌شناختي نزاع و درگيري در بين جوانان شهر سرپل ذهاب با بهره‌گيري از نظريۀ استروس است. استروس خانواده را با توجه به اهميت نقش الگويي و تربيتي و عاطفي والدين، مؤثرترين عامل نزاع و درگيري در بين جوانان مي‌داند.روش: تحقيق حاضر به روش پيمايشي، رابطۀ نزاع و درگيري بين جوانان و نقش خانواده را مورد كنكاش قرار داده است. پرسشنامۀ تحقيق با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده بر روي 375 نفر از جوانان 15 الي 25 سال شهر سرپل ذهاب اجرا شده است. رابطۀ متغيرها با آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و آناليز واريانس بررسي شده است.يافته‌ها: نتايج توصيفي تحقيق نشان داد كه حدود 20 درصد جوانان گفته‌اند در يك سال گذشته، بيش از پنج مورد نزاع و درگيري داشته‌اند. آزمون فرضيه‌هاي تحقيق، نقش سخت‌گيري والدين، بدرفتاري والدين با فرزندان، رفت‌وآمد با همسالان بزهكار، احساس آنومي اجتماعي و نزاع و درگيري خياباني جوانان را مؤثر نشان داده است. بين نظارت والدين بر رفتار فرزندان، نظارت اجتماعي غيررسمي، نظارت رسمي، تحصيلات و نزاع و درگيري جوانان رابطۀ معكوس وجود داشته است. همچنين، ميزان نزاع و درگيري افراد بيكار از افراد شاغل بيشتر بوده است.نتيجه‌گيري: بدرفتاري والدين و نظارت والدين بر رفتار فرزندان بيشترين اثر مستقيم را بر نزاع و درگيري جوانان نشان مي‌دهد. در مقايسه با بدرفتاري و نظارت والدين در خانواده، تنها دوستي با همسالان بزهكار بيش از خانواده مؤثر بوده است.