تأثير طراحي محيطي بر احساس امنيت زنان، مطالعه موردى: نشيمن خانه هاى دانشجويى دانشگاه مازندران

زمينه و هدف: زنان از آسيب پذيرترين اقشار جامعه در مسائل امنيتي هستند و دانشجويان زن به دليل دوري از خانه و خانواده، احساس عدم امنيت را بيشتر از ديگران تجربه ميكنند. طراحي محيطي از جمله مسائلي است كه ميتواند در القاي احساس امنيت به زنان تأثيرگذار باشد. اين پژوهش با هدف بررسي نقش طراحي فضاي داخلي بر احساس امنيت زنان انجام پذيرفته است و تأثير طراحي نشيمن خانه هاي دانشجويي دانشگاه مازندران را بر احساس امنيت زنان بررسي ميكند. روش: پژوهش حاضر به صورت توصيفي- تحليلي به همراه مطالعات كتابخانه اي، از نظر روش، پيمايشي و از نظر هدف، از نوع تحقيقات كاربردي است. نمونۀ پژوهش شامل 50 نفر از دانشجويان زن خوابگاه دانشگاه مازندران است كه با نمايش 10 تصوير از نشيمن خوابگاه دانشجويي و توزيع پرسشنامۀ افتراق معنايي (S) با مقياس هفت درجه اي ليكرت، ميزان انتقال احساس امنيت به آنها مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: بين ويژگي هاي فيزيكي فضاي نشيمن خانه هاي دانشجويي و احساس امنيت زنان رابطۀ معناداري وجود داشت؛ به طوريكه ويژگيهايي نظير بازشوهاي بزرگ و زياد، سقف صاف نشيمن، كف پاركت يا سراميك، بزرگي نشيمن، محصور نبودن نشيمن، استفاده از رنگهاي گرم، وجود ستون در فضا و عناصر دكوراتيو زياد در فضا موجب كاهش احساس امنيت در زنان مورد پژوهش شد. در مقابل، ويژگيهايي چون بازشوهاي كم و كوچك، سقف شيبدار، كوچكي نشيمن، استفاده از رنگهاي سرد و خنثي و عناصر دكوراتيو كم در فضا موجب افزايش احساس امنيت در نمونۀ مورد مطالعه گشته است. نتيجهگيري: طراحي مناسب فضاي داخلي نشيمن دانشجويي موجب افزايش احساس امنيت در دانشجويان زن ميشود. الگوهايي فيزيكي نظير مصالح طبيعي، بازشوهاي كم و كوچك و كوچكي نشيمن به دليل داشتن ارتباط مثبت و معنيدار با احساس امنيت براي افزايش احساس امنيت زنان در خانه هاي دانشجويي پيشنهاد ميشود.