اثر نوع تمرين ورزشي بر بيان ژن آپوليپوپروتئين 1 و 2 در بافت كبدي رت هاي نر نژاد ويستار

The Effect of Training Type on Hepatic Gene expressions of Apolipoprotein A‐I, and Apolipoprotein A‐II among Male Wistar Rats

مقدمه: اختلال در سوخت ‌و ساز چربي به‌ ويژه ازدياد كلسترول و تري گليسيريد و كاهش مقادير آن، ريسك ايجاد بيماري ‌هاي آترواسكلروزيس افزايش مي ­دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر نوع تمرين(تداومي زيربيشينه و تناوبي شديد) بر بيان ژن آپوليپـــوپروتئين 1 و 2 در بافت كبدي رت هاي نر نژاد ويستار انجام‌ شده است. مواد و روش‌ ها: روش تحقيق تجربي بوده و به همين منظور تعداد 24 سر رت نر نژاد ويستار با محدوده وزني 20±200 گرم و سن هشت هفته، تهيه و به‌ صورت تصادفي به سه گروه، كنترل(8=n)، تمرين تناوبي شديد(8=n) و تمرين تداومي زير بيشينه(8=n) بخش بندي گرديدند. پروتكل تمريني تناوبي شديد، 30 دقيقه دويدن تناوبي(هر تناوب شامل 4 دقيقه دويدن با شدت 90-85 درصد VO2max و 2 دقيقه بازيافت فعال با شدت 60-50 درصد VO2max) سه روز در هفته و به مدت 8 هفته اجرا شد. هم چنين گروه تمرين تداومي زير بيشيته(30 تا 60 دقيقه) نيز شدت فعاليتي معادل 50 تا 55 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي موش ‌ها بود. بيان ژن متغيرهاي آپوليپوپروتئين 1 و 2 اندازه گيري شد. يافته ‌هاي پژوهش: يافته ‌هاي اين پژوهش نشان داد بيان ژن گيرنده آپوليپوپروتئين 1 در گروه هاي تمرين تناوبي شديد(P=0.034) و تداومي زيربيشينه(P=0.047) افزايش معناداري به نسبت گروه كنترل داشت. هم چنين نتايج آزمون تعقيبي بونفروني نشان داد كه اختلافي بين گروه تمرين تداومي زير بيشينه و تمرين تناوبي شديد وجود ندارد(P=0.9). هم چنين نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه اختلاف معناداري بين 3 گروه در ميزان بيان ژن آپوليپوپروتئين 2 وجود ندارد. بحث و نتيجه ‌گيري: تمرينات تداومي زيربيشينه و تناوبي شديد از طريق افزايش بيان ژن آپوليپوپروتئين 1 كبدي و هم چنين عامل اصلي خروج كلسترول از كبد و در نهايت گيرنده HDL مي ‌توانند نقش مهمي در كاهش بيماري ‌هاي قلبي-عروقي مانند آترواسكلروزيس داشته باشد.

Introdaction: Lipid metabolism disorders, especially raised levels of cholesterol and triglycerides increases the risk of atherosclerosis. This study aimed to investigate the effect of training type including submaximal continuous and high-intensity interval training on hepatic gene expression of Apolipoprotein A‐I, and Apolipoprotein A‐II in male Wistar rats. Materials & Methods: This experimental study conducted on 24 male Wistar rats with 8 weeks of age and weight range of 200-250 g. They were randomly assigned into three groups of control (n=8), high-intensity interval training (n=8), and continuous submaximal training (n=8). High-intensity interval training protocol included 30-min interval running 3 days a week for 8 weeks (each interval took 4 min with 85-90% of VO2max and 2-min active recovery with 50-60% of VO2max). In addition, submaximal continuous training group (30-60 min) was subjected to 50-55% intensity activity with maximum oxygen consumption. Finally, gene expressions of Apolipoprotein A‐I and Apolipoprotein A‐II were measured in this study. Ethics code: IR.SSRI.REC. 1396, 134. Findings: The findings of this study showed an increase in the gene expressions of Apolipoprotein A‐I in the high-intensity interval (P=0.034) and continuous submaximal training groups (P=0.047), compared to the control group. Moreover, the results of the Bonferroni post-hoc test showed that there was no difference between high-intensity interval and continuous submaximal training groups (P=0.9). In addition, the results of this study showed that there was no significant difference among the three groups in terms of the gene expression of Apolipoprotein A‐II. Discussion & Conclusions: High-intensity interval and continuous submaximal training can play important roles in reducing cardiovascular disease risks, such as atherosclerosis. This is done by increasing hepatic gene expression of Apolipoprotein A‐I and the main factor taking cholesterol from the liver and ultimately the high-density lipoprotein receptor.