بررسي تغييرات تراز دريا در اثر پارامترهاي اقليمي با استفاده از الگوريتم درخت تصميم در سواحل شمالي درياي عمان (مكران ساحلي)

برخي عناصر اقليمي، مانند دماي هوا، فشار هوا، و سرعت باد، در زمره شديدترين تغييرات كوتاه‏مدت تراز سطح آب قرار مي‏گيرد. در اين پژوهش، تغييرات تراز آب بر پايه داده‏هاي ايسـتگاه هواشناسي و ايستگاه ثبت جزرومد با هدف ارزيابي كارآيي از مدل درخت تصميم‏گيري (آناليز غيرخطي) در برآورد و چگونگي اثرهاي پارامترهاي مستقل بارومتري، نيروي باد، و دماي هوا بر پيش‏بيني روند پارامتر وابسته ميانگين تراز دريا (MSL) سواحل شمالي درياي عمان (مكران ساحلي جنوب‏ شرق ايران) در ايستگاه‏هاي جزرومدي مناطق جاسك و چابهار در يك دوره  بيست‏ساله (19972016) ارزيابي و محاسبه شده است. براساس رابطه مدل نهايي در منطقه جاسك ((71/0)W 208/7 + (195/0) P 092/11 – (102/1) T 619/5+ 197/13MSL=) و در منطقه چابهار ((316/0) W776/2+(87/0) P596/1(089/1) T529/1+520/4MSL=) حاصل از الگوريتم درخت تصميم‏گيري در پيش‏بيني MSL با استفاده از داده‏هاي موجود تا 95درصد قابل اطمينان است. با توجه به دامنه نوسان جزرومد، به طور متوسط، در منطقه چابهار 1 تا 5/1 متر و در منطقه جاسك بيش از 3 متر برابر بازه زماني به‏دست‏آمده در نمودارها با بررسي اجمالي اشكال ژئومورفولوژيكي در منطقه مطالعاتي از لحاظ آثار مورفولوژيك و داغ آب نيز به‏خوبي مطابقت مي‏نمايد.