شماره ركورد :
1101566
عنوان مقاله :
تاثير تمرينات تعليقي TRX بر تعادل عملكردي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس
عنوان به زبان ديگر :
Effect of TRX Suspension Training on Functional Balance in Patients with Multiple Sclerosis
پديد آورندگان :
مقدسي، افشين دانشگاه اصفهان - گروه آسيب شناسي و حركات اصلاحي , قاسمي، غلامعلي دانشگاه اصفهان - گروه آسيب شناسي و حركات اصلاحي , صادقي دمنه، ابراهيم دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات اسكلتي-عضلاني , اعتمادي فر، مسعود دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - گروه مغز و اعصاب
تعداد صفحه :
13
از صفحه :
51
تا صفحه :
63
كليدواژه :
سرعت راه رفتن , تمرينات مقاومتي , مولتيپل اسكلروزيس
چكيده فارسي :
مقدمه: بسياري از افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس با اختلال در تعادل و راه رفتن مواجه هستند كه مي ­تواند شركت در فعاليت ­هاي روزمره را براي آن ها با مشكل مواجه كند. مطالعات اخير در حيطه توانبخشي، بر تمرينات تعليقي عملكردي با استفاده از مقاومت وزن بدن در مقابل نيروي جاذبه به كمك ابزارها و تجهيزات ناپايدار، كه به فعاليت ­هاي روزمره افراد شباهت دارند، تاكيد دارند. بنا بر اين هدف از اين مطالعه تعيين تاثير تمرينات تعليقي TRX بر تعادل عملكردي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بود. مواد و روش ­ها: تعداد 34 نفر از زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مراجعه كننده به انجمن ام. اس اصفهان در دامنه سني 50-20 سال و با نمره مقياس وضعيت ناتواني گسترش يافته(EDSS) 4-1، به صورت هدفمند انتخاب و به صورت غير تصادفي به دو گروه كنترل(15 نفر) و تجربي(19 نفر) تقسيم شدند. پروتكل تمرين شامل 8 حركت TRX با چهار سطح سختي از ساده تا مشكل بود كه براي مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه حدود 30 دقيقه اجرا شد. تعادل عملكردي از طريق آزمون ­هاي زمان­ برخاستن و رفتن، 10 متر راه رفتن، دسترسي عملكردي به جلو و پهلو اندازه­ گيري شد. تجزيه و تحليل داده ­ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس صورت گرفت. سطح معني ­داري، در سطح اطمينان 95 درصد پذيرفته شد(P<0.05). يافته ­هاي پژوهش: نتايج نشان داد كه بهبود معناداري در تعادل عملكردي گروه تجربي نسبت به گروه كنترل در آزمون ­هاي زمان­ برخاستن و رفتن(P=0.001)، 10 متر راه رفتن(P=0.001) و دسترسي عملكردي جانبي به سمت چپ و راست(P=0.013) در پس آزمون مشاهده شد. اما در آزمون دسترسي عملكردي به جلو تفاوت معناداري بين دو گروه مشاهده نشد(P=0.053). بحث و نتيجه ­گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي ­توان گفت كه پروتكل تمرينات تعليقي TRX تعادل عملكردي، سرعت راه رفتن و تعادل در حين راه رفتن را در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بهبود مي ­بخشد. بنا بر اين انجام اين تمرينات را به عنوان يك مداخله تمريني عملكردي در جهت بهبود تعادل عملكردي و راه رفتن به افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس توصيه مي ­كنيم.
چكيده لاتين :
Introduction: Many people with multiple sclerosis (MS) experience difficulty with balance and walking, which can make daily activities difficult. Recent studies in rehabilitation procedures emphasize on functional suspension training using body weight resistance against gravity by unstable tools and equipment that are similar to daily activities. Therefore, the purpose of this study was to determine the effect of total body resistance exercise (TRX) suspension training on functional balance in patients with MS. Materials & Methods: This study included 34 females with MS and expanded disability status scale of 1-4 as well as the age range of 20-50 years who referred to Isfahan MS Society. The participants were intentionally selected and assigned nonrandomly into two groups of control (n=15) and experimental (n=19). The training protocol included 8 TRX movements with four difficulty levels from simple to difficult for 8 weeks, 3 sessions per week, and each session lasting 45 minutes. The functional balance was measured through using Timed Up and Go (TUG), 10-Metre Walk Test (10MWT), and forward and lateral functional reach tests. Data were analyzed using ANCOVA. P-value less than 0.05 were considered statistically significant. Ethics code: IR.UI.REC.1396.014, Clinical trial: IRCT20180521039762N1 Findings: The results obtained from the posttest showed a significant improvement in functional balance of the experimental group, compared to the control group in terms of the TUG test (P=0.001), 10MWT (P=0.001), and lateral functional reach tests to the left and right (P=0.013). However, there was no significant difference between the two groups regarding forward functional reach test (P=0.053).
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام
فايل PDF :
7688448
لينک به اين مدرک :
بازگشت