تاثير كيفيت سود بر سطح نگهداشت وجه نقد با تاكيد بر نقش تعديل كنندگي توانايي مديران

تصميم گيري براي تعيين ميزان ذخاير نقدي شركتها، يكي از مسائل شايان توجه در ادبيات تأمين مالي محسوب ميشود. مزيت عمده ي نگهداري وجه نقد در بازارهاي سرمايه ناكارا افزايش توانايي شركت براي استفاده از فرصت هاي سرمايه گذاري ارزشمند و پرهيز از هزينه هاي بالاي  تأمين مالي خارج از شركت است، از طرف ديگر نگهداري سطوح بالاي وجه نقد براي شركت هزينه فرصت به همراه دارد. مطالعه حاضر به بررسي تاثير كيفيت سود بر سطح نگهداشت وجه نقد با تاكيد بر نقش تعديل كنندگي توانايي مديران مي پردازد. بر اين اسـاس، داده هـاي 165 شـركت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله سالهاي  1391 تا 1396به عنوان نمونـه پـژوهش انتخاب شده اند. روش آماري اين پژوهش رگرسيون چندمتغيره است. براي آزمون فرضـيه هـاي پژوهش از مدل پانل ديتـا و روش حـداقل مربعـات تعمـيم يافتـه (GLS) اسـتفاده شـده اسـت. اين پژوهش از نوع مطالعات پس رويدادي بوده كه بر اساس تجزيه و تحليل داده‌هاي مشاهده شده، انجام شده است. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه  كيفيت سود بر سطح نگهداشت وجه نقد تاثير دارد. همچنين توانايي مديران بر رابطه بين كيفيت سود و سطح نگهداشت وجه نقد تاثير دارد.