تأمين مالي فناوري و تجاري‌سازي نوآوري: مقايسه مدل‌هاي فضايي در منتخبي از كشورها

تأمين مالي فناوري به فرايند حمايت مالي از فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه (R D) به‌منظور حركت فناورانه به سمت تجاري‌سازي اشاره دارد. عملكرد اقتصادي و سطح مخارج تحقيق و توسعه در كشورهاي مختلف مي‌تواند از كشورهاي ديگر متأثر شود. مطالعه حاضر سعي در شناسايي مناسب‌ترين مدل فضايي و مقايسه سياست‌هاي حمايتي دولت با رويكرد مدل پانل پوياي فضايي براي دوره (2016-2005) و براي منتخبي از كشورهاي اروپايي (OECD)، جنوب شرقي آسيا و آسياي مركزي دارد. با توجه به نتيجه آزمون موران و تأييد مدل‌هاي فضايي، خودهمبستگي فضايي R D در تجارت و روابط فناوري دوطرفه، با دارا بودن توزيع يكنواخت تأييد شد، با تأييد مدل (SDM) سياست‌هاي حمايتي R D داراي اثرات داخلي و خارجي است. با توجه به نتايج تخمين اثرات داخلي و خارجي مدل‌هاي SDM، تأثير مثبت و معني‌دار محرك‌هاي مالياتي (حمايت‌هاي غيرمستقيم) بر R D در كشورهاي OECD و جنوب شرق آسيا تأييد مي‌شود، ولي در كشورهاي آسياي مركزي اين اثرات منفي است. اثرات داخلي و خارجي مثبت و معني‌دار صادرات صنايع با فناوري برتر در كشورهاي جنوب شرق آسيا بر R D تأييد مي‌شود. شاخص نوآوري تأثير مثبت و معني‌دار در هر سه منطقه بر R D دارد ولي ضريب اهميت آن در كشورهاي جنوب شرق آسيا بيشتر است.