تأثير آموزش ارتباط غيركلامي بر شايستگي اجتماعي دانش‌آموزان دبستاني

مقدمه: اين پژوهش با هدف تأثير آموزش ارتباط غيركلامي بر شايستگي اجتماعي دانش‌آموزان دبستاني انجام شد. روش: پژوهش حاضر بر اساس طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل اجرا شد كه به اين منظور 80 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. 40 نفر از آنها به صورت تصادفي در گروه آزمايش و 40 نفر ديگر در گروه كنترل جايگزين شدند (40 نفر گروه كنترل و 40 نفر گروه آزمايش). گروه آزمايش 8 جلسه آموزش ارتباط غيركلامي دريافت كردند. براي اندازه گيري متغيرهاي پژوهش نيز از پرسشنامه شايستگي اجتماعي كوهن استفاده شده و با داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش ارتباط غيركلامي، شايستگي اجتماعي و عامل تمايل مشاركت در مقابل سردي كناره‌گيري دانش آموزان را به طور معني داري افزايش مي دهد، اما در عامل همكاري تسليم در مقابل خشم مخالفت تغييري ايجاد نمي كند. همچنين، بين تأثير آموزش ارتباط غيركلامي بر شايستگي اجتماعي دانش‌آموزان دختر و پسر تفاوت معني دار وجود داشت.