بررسي يك رفتار ياري رسان: رابطه بين ويژگيهاي شخصيتي با تمايل به اهداء عضو

مقدمه: يكي از مصاديق رفتار جامعه پسند، اهداء عضو است. پژوهشهاي گوناگون ضرروت توجه به ابعاد اجتماعي، علمي و مذهبي اهداء عضو را روشن كرده اند. طبق آمار، نرخ اهداء عضو در كشور ايران و به خصوص در خوزستان بسيار پايين است، لذا اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين ويژگيهاي شخصيتي با تمايل به اهداء عضو انجام شده است. روش: پژوهش از نوع همبستگي و نمونه آن شامل 360 دانشجوي دانشگاه شهيد چمران اهواز بود كه با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. جمع آوري اطلاعات با استفاده از پرسشنامه نظام ارزشهاي آلپورت، ورنون و ليندزي (1960) و پرسشنامه محقق ساخته تمايل به اهداء عضو انجام شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از تحليل رگرسيون لوجستيك استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه هيچ كدام از شش نوع شخصيت پيش بين خوبي براي تمايل يا عدم تمايل به اهداء عضو نيستند. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش ممكن است تلويحاتي براي بررسي ساير جنبه هاي تمايل به اهداء عضو مانند جنبه هاي اجتماعي و زيستي داشته باشد.