امكان سنجي استفاده از تزريق داخل رحمي G-CSF در بيماران با شكست لانه گزيني: يك مطالعه كارآزمائي باليني

زمينه: علي رغم پيشرفتهاي بسيار در زمينه تكنيكهاي باليني و آزمايشگاهي از جمله روشهاي تحريك اوولاسيون و تكنيكهاي انتقال رويان هنوز ميزان موفقيت حاملگي در حد 30% باقي مانده است. هدف از انجام اين مطالعه بررسي اثر تزريق داخل رحمي G-CSF بر ميزان لانه گزيني و بارداري باليني در بيماران با شكست لانه گزيني مكرردر لقاح آزمايشگاهي بود. روش كار: اين مطالعه بصورت كارآزمائي باليني تصادفي بر روي بيماران تحت درمان لقاح آزمايشگاهي با سن 45-18 و سابقه دو بار (يا بيشتر) شكست در لانه گزيني انجام گرفت. تعداد 34 نفر در گروه مداخله با دريافت G-CSF و 38 نفر در گروه كنترل قرارگرفتند. يافته ها: ميانگين سني شركت كنندگان 34/1 سال با انحراف معيار 6/4 سال بود. ميانگين تعداد سالهاي باروري شركت كنندگان 10 سال با انحراف معيار 5/2 سال بود. ميانگين تعداد جنين جايگزين شده در گروه مداخله 2/88 با انحراف معيار 0/33 بود. اين مقادير در گروه كنترل بترتيب 4/97 و 0/37 بودند. دوگروه تفاوت معني داري از نظر آماري نداشتند. در بررسي تاثير بر حاملگي باليني و آزمايشگاهي از جمله وجود و تعداد ساك حاملگي حاوي قطب جنيني با ضربان قلب و βHCG سرمي مثبت تفاوت معني دار اماري در دو گروه مشاهده نشد. نتيجه گيري: با در نظر گرفتن يافته هاي مطالعه حاضر و نتايج مطالعات قبلي به نظر مي رسد هنوز شواهد متقني مبني بر اثر G-CSF بر بهبود پيامد باروري در در بيماران با شكست لانه گزيني مكرر وجود ندارد.