تعيين طيف مقاومت آنتي بيوتيكي در باكتريهاي انتروباكترياسه و استافيلوكوك ايزوله شده از فاضلاب خروجي بيمارستان هاي شهر تبريز در سال 1394

زمينه: ورود آنتي بيوتيكها به فاضلاب و منابع آبي مي تواند منجر به گسترش باكتري هاي مقاوم شود و درمان عفونت هاي باكتريايي را با چالش مواجه سازد. بنابراين هدف اين مطالعه بررسي مقاومت آنتي بيوتيكي در باكتريهاي جدا شده از فاضلابهاي بيمارستاني بود. روش‌ كار: در يك مطالعه توصيفي- مقطعي، علاوه بر شمارش تعداد كليفرم ها، باسيل هاي گرم منفي، استافيلوكوك ها و باكتريهاي هتروتروف موجود در فاضلاب خروجي از سه بيمارستان دانشگاه علوم پزشكي تبريز، سوش باكتريها با استفاده از محيط هاي كشت اختصاصي، تست هاي بيوشيميايي استاندارد و با كمك كيت هايAPI E20 تعيين گرديد. آزمايش حساسيت باكتريها به آنتي بيوتيك ها با تكنيك انتشار ديسك كربي- بوئر انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه تفاوت قابل توجهي در تعداد و تنوع باكتريها در فاضلاب خروجي از بيمارستانهاي مورد مطالعه وجود دارد. كلبسيلاها، استافيلوكوك ها و انتروباكترها داراي بيشترين فراواني بودند. مقاومت آنتي بيوتيكي در باكتريهاي ايزوله شده بين صفر تا 67% بود. ميانگين مقاومت به آنتي بيوتيك هاي مورد مطالعه 40 تا 57% و بيشترين ميزان مقاومت در گروه پني سيلين ديده شد. به جز براي انتروباكترها در ساير گونه ها تفاوت در مقاومت دارويي در بين بيمارستانها قابل توجه بود. نتيجه‌ گيري: فاضلاب بيمارستاني منبع مهم ورود باكتريهاي مقاوم به آنتي بيوتيك ها به محيط است و فراواني باكتريها و الگوي مقاومت در ايزوله ها با توجه به نوع بيمارستان و تغيير خصوصيات فاضلاب متفاوت مي باشد.