تاثير 8 هفته تمرين هوازي و مصرف كوركومين بر IL1β و افسردگي زنان 60- 65 ساله‌ي مبتلا به سندرم متابوليك

زمينه: سندرم متابوليك و افزايش سن از عوامل موثر بر افسردگي مي‌باشند. هدف از اين تحقيق بررسي اثرگذاري 8 هفته تمرين هوازي با شدت متوسط و مصرف كوركومين بر IL1β و افسردگي زنان 60-65 ساله‌ي مبتلا به سندرم متابوليك مي‌باشد. روش كار: 44 زن مبتلا به سندرم متابوليك به طور داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند. آزمودني‌ها به طور تصادفي به گروه مكمل+تمرين، تمرين، مكمل و كنترل تقسيم شدند. گروه تمرين+مكمل و گروه تمرين، هفته اول سه ست 10 دقيقه‌اي با فواصل استراحت پنج دقيقه با شدت 65 تا 75 درصد از ضربان قلب ذخيره‌اي تمرينات خود را را توسط تردميل انجام دادند. با سپري شدن هر هفته، يك دقيقه به مدت زمان ست هاي تمرين افزوده مي شد. در دو مرحله از آزمودني‌ها خونگيري و آزمون بك انجام شد. سطوح IL1β به روش الايزا مورد بررسي قرار گرفت. براي تجزيه تحليل داده‌ها از روش آماري تحليل واريانس يك طرفه، تي جفتي استفاده گرديد و سطح معني‌داري (0.05≥P) در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميزان سطوح پلاسمايي IL1β و افسردگي در سه گروه تجربي كاهش معني‌داري يافتند (0.05≥P). همچنين كاهش فشارخون، سايز دور كمر، درصد چربي‌بدن، تري‌گليسريد خون و افزايش HDL در هر سه گروه تجربي معني‌دار بود (0.05≥P). نتيجه‌گيري: در اثر هشت هفته اعمال مداخله افسردگي كاهش و سندرم متابوليك بهبود يافت. اين احتمال وجود دارد كه كاهش افسردگي در اثر هشت هفته مداخله در ارتباط با كاهش IL1β و بهبودي سندرم متابوليك باشد.