شماره ركورد :
1102014
عنوان مقاله :
ارتباط بين عفونت هليكوباكتر پيلوري و زخم پپتيك پرفوره در بيماران جراحي شده در بيمارستان امام خميني(ره) اروميه
پديد آورندگان :
نهائي ، مهريار دانشگاه علوم پزشكي اروميه - بيمارستان امام خميني - گروه جراحي عمومي , پاكزاد ، شيوا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - بيمارستان امام خميني - گروه جراحي عمومي , محمودلو ، رحيم دانشگاه علوم پزشكي اروميه - بيمارستان امام خميني - گروه جراحي عمومي , شاطري ، كامران دانشگاه علوم پزشكي اروميه - بيمارستان امام خميني - گروه بيماري هاي داخلي- گوارش
تعداد صفحه :
7
از صفحه :
81
تا صفحه :
87
كليدواژه :
زخم پپتيك پرفوره , هليكوباكتر پيلوري , ترميم زخم , بيوپسي
چكيده فارسي :
زمينه: پرفوراسيون يكي از عوارض جدي و بالقوه كشنده بيماري زخم پپتيك مي باشد. براساس شرايط باليني بيمار، درمان سنتي زخمهاي پپتيك غالبا شامل يك پروسيجر قطعي زخم يا بستن ساده حفره محل پرفوراسيون مي باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسي ارتباط بين عفونت هليكوباكتر پيلوري به صورت سرولوژيك و پاتولوژيك با زخم پپتيك پرفوره در بيماران جراحي شده در مركز امام خميني (ره) اروميه بود. روش كار: در اين مطالعه ي مقطعي، تعداد 80 بيمار مبتلا به زخم پپتيك پرفوره كه در مركز پزشكي امام خميني (ره) اروميه در سال هاي 1395 و 1396 تحت جراحي قرار گرفتند و 80 فرد كنترل كه به دليل زخم پپتيك غير عارضه دار تحت آندوسكوپي قرار گرفتند وارد مطالعه شدند. بيماران گروه مورد تحت لاپاراتومي قرار گرفته و زخم پپتيك پرفوره به وسيله بستن ساده همراه با پچ امنتوم ترميم شد. در حين عمل يك نمونه بيوپسي از جدار معده اخذ شد و جهت بررسي از نظر پاتولوژي و نيز نمونه خون براي اندازه گيري ايمونوگلوبولين هاي IgM و IgG ضد هليكوباكتر پيلوري به آزمايشگاه ارسال گرديد. در بيماران گروه شاهد نيز نمونه هاي مشابهي جهت بررسي پاتولوژيك و سرولوژيك ارسال گرديد. اطلاعات كسب شده وارد چك ليست محقق ساخته شدند و سپس داده ها وارد نرم افزار SPSS-21 شدند و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. يافته ها: از 80 بيمار گروه مورد 51 نفر (63.8٪) مذكر و 29 نفر (36.2٪) مونث بودند. در گروه كنترل 42 نفر (52.5%) مذكر و 38 نفر (47.5%) مونث بودند. ميانگين سن در گروه مورد 17.94 ± 51.83 سال و در گروه كنترل 12.89 ± 47.75 سال بود (0.149=P). پنجاه و يك نفر (63.8%) از بيماران گروه مورد و 38 نفر (47.5%) از بيماران گروه كنترل IgM مثبت بودند (0.02=P). پنجاه وپنج نفر (68.8%) از بيماران گروه مورد و 41 نفر (51.3%) از گروه كنترل IgG مثبت بودند (0.01=P). نتايج پاتولوژي در 66 نفر (82.5%) از بيماران گروه مورد مثبت بود، درحاليكه 48 نفر (60%) از گروه كنترل نتايج پاتولوژي مثبت داشتند (0.001=P). از 80 بيمار گروه مطالعه محل زخم پپتيك در 59 نفر (73.8%) پره پيلوريك، در 16 نفر (20%) بادي معده و در 5 نفر (6.25٪) دئودنوم بود. نتيجه گيري: نتايج يافته هاي پاتولوژيك و سرولوژيك در گروه هاي مورد و كنترل حاكي از تفاوت معني دار آماري (0.05 P) بود و نشان داد كه بستن زخم پرفوره و ريشه كن نمودن هليكوباكتر پيلوري مي تواند در بيماران قدم اول درماني براي بيماري زخم پپتيك پرفوره باشد و مانع از عود مجدد بيماري گردد. با توجه به تعداد نمونه هاي بررسي شده در اين مطالعه توصيه مي شود مطالعات ديگري با تعداد نمونه هاي بيشتر و نيز با پي گيري بيماران بعد از درمان و بستن زخم پرفوره انجام گردد.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز
لينک به اين مدرک :
بازگشت