شماره ركورد :
1102023
عنوان مقاله :
مقايسه پروتئين PAWP بين اسپرم‌هاي جدا شده بر اساس سانتريفيوژ شيب غلظت و پتانسيل Zeta
پديد آورندگان :
صادقي درمياني ، الهام پژوهشكده زيست فناوري جهاد دانشگاهي , خاكپور اصفهاني ، شيما پژوهشكده زيست فناوري جهاد دانشگاهي , تولائي ، مرضيه پژوهشكده زيست فناوري جهاد دانشگاهي , اربابيان ، مريم پژوهشكده زيست فناوري جهاد دانشگاهي , بهادراني ، مهرنوش دانشگاه آزاد اسلامي، اصفهان , نصراصفهاني ، محمدحسين مركز باروري و ناباروري اصفهان
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
47
تا صفحه :
55
كليدواژه :
زتا , سانتريفيوژ شيب غلظت , PAWP , پارامترهاي اسپرمي
چكيده فارسي :
زمينه: روش‌هاي سانتريفيوژ شيب غلظت (DGC) و Zeta جهت جداسازي اسپرم‌هاي طبيعي جهت درمان ناباروري استفاده مي‌شود. مطالعات پيشين نشان داده‌اند كه روش Zeta بيشتر در جداسازي اسپرم‌هاي طبيعي با كروماتين سالم نسبت به DGC مؤثر است. در اين مطالعه، هدف ما مقايسه پروتئين متصل شونده به دامنه WW صفحات خلف آكروزومي (PAWP) بعنوان يكي از فاكتورهاي مرتبط در فعال شدن تخمك، بين دو روش مي‌باشد. روش­كار: نمونه مايع مني از 23 مرد با پارامترهاي اسپرمي طبيعي (غلظت، تحرك و مورفولوژي) بر اساس معيار سازمان بهداشت جهاني جمع‌آوري شد. نمونه مايع مني با محيط VitaSperm شسته و هر نمونه به سه گروه كنترل، DGC و Zeta تقسيم شدند. درصد و شدت PAWP در هر گروه با استفاده از فلوسايتومتري ارزيابي شد. بعلاوه، مكان PAWP در اسپرم‌ها توسط روش ايمنواستينينگ تعيين گرديد.يافته­ها: درصد اسپرم‌هاي PAWP مثبت بطور معني‌داري در اسپرم‌هاي جدا شده از روش DGC در مقايسه با گروه هاي كنترل و Zeta بيشتر بود (001/0 P)، در صورتي كه شدت PAWP بطور معني‌داري در اسپرم‌هاي جدا شده از روش Zeta در مقايسه با روش DGC و كنترل بيشتر بود. پروتئين PAWP بطور عمده در قطعه استوايي و صفحات خلف آكروزومي سر اسپرم در همه گروه‌ها قرار دارد.نتيجه­گيري: اگرچه روش Zeta درصد پايين‌تري از اسپرم‌هاي PAWP مثبت را در مقايسه با روش DGC جداسازي مي‌كند اما اين اسپرم ها شدت بيشتري از PAWP را نسبت به روش DGC آشكار نموده‌اند. لذا اسپرم‌هاي جدا شده به روش Zeta، احتمالاً شانس بيشتري در فعال شدن تخمك را دارند. با اين حال مطالعات بيشتري جهت تأييد اين نتايج لازم است.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز
لينک به اين مدرک :
بازگشت