تغييرات مقادير سرمي اينترلوكين‌ 8 در عفونتهاي دستگاه ادراري فوقاني و تحتاني كودكان 3 ماه تا 12 ساله در سال 1393 و 1394 در سمنان

زمينه: عفونت دستگاه ادراري يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي باكتريال در كودكان محسوب مي‌شود. اين عفونت مي‌تواند عوارض جدي، مانند آسيب دائم كليوي، نارسايي مزمن كليه و حتي پرفشاري خون به دنبال داشته باشد؛ هدف اين مطالعه، بررسي تغييرات سطح سرمي اينترلوكين 8 در عفونت‌هاي ادراري فوقاني و تحتاني و نيز، بررسي ارتباط آن با نوع درگيري سيستم ادراري بود. روش‌كار: مطالعه‌ي حاضر يك مطالعه ي مقطعي آينده نگر است. جامعه‌ي آماري شامل تمامي كودكان 3 ماه تا 12 ساله ي مراجعه كننده به بيمارستان اميرالمومنين(ع) شهرستان سمنان بود كه با روش نمونه گيري آسان در دسترس، تعداد 57 كودك انتخاب شدند و بر حسب نياز و براساس تشخيص پزشك، به صورت خوراكي يا تزريقي با يك پروتكل واحد درمان شدند. سطح سرمي اينترلوكين‌ 8، قبل از درمان و 3روز بعد از شروع درمان، با روش الايزا و با استفاده از كيت هاي در دسترس، اندازه­گيري شد. اسكن DMSA نيز، يك هفته پس از بستري براي بررسي شدت درگيري پارانشيم كليه، جهت تعيين و افتراق عفونت‌هاي ادراري تحتاني و فوقاني انجام گرفت. يافته‌ها: در اين مطالعه، 57 نفر با ميانگين سني 76/20±2/21 ماه، وارد مطالعه شدند. كودكان با سن بيش‌ از 20 ماه نسبت به گروه ديگر، بيش‌تر به عفونت سيستم ادراري فوقاني مبتلا شده بودند (005/0=P). در افراد مذكر، شيوع عفونت ادراري فوقاني، به­طور معني‌داري كم‌تر بود (049/0=P). كودكان مبتلا به عفونت دستگاه ادراري فوقاني نسبت به تحتاني، غلظت اينترلوكين8 (001/0=P) بالاتري داشتند. نتيجه‌گيري: در كل، نتايج اين مطالعه نشان داد كه اينترلوكين 8 از غلظت سرمي بالاتري در عفونت‌هاي ادراري فوقاني نسبت به عفونت­هاي ادراري تحتاني برخوردار بود، در نتيجه از اين آزمايش مي‌توان به‌عنوان جايگزين مناسبي براي اسكن DMSA، در پيش‌گويي نوع عفونت سيستم ادراري استفاده كرد.