اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر الگوي رفتاري تيپ A، شادكامي و احساس تنهايي در نوجوانان ساكن كانون اصلاح و تربيت

مقدمه: هر سال با افزايش چشمگير بزهكاري نوجوانان در بسياري از كشورها و ايران روبه¬رو هستيم كه پيامدهاي روان‌شناختي منفي براي اين قشر به دنبال دارد، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر الگوي رفتاري تيپ A، شادكامي و احساس تنهايي در نوجوانان ساكن كانون اصلاح و تربيت انجام شده است. روش: روش پژوهش نيمه تجربي و از نوع پيش¬آزمون- پس¬آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه نوجوانان پسر ساكن كانون اصلاح و تربيت شهر تبريز در سال 96 بود. تعداد 30 نوجوان به صورت تصادفي در دو گروه آزمون و كنترل قرار گرفتند. پروتكل درمان مبتني بر پذيرش و تعهد به¬صورت مداخله 8 جلسه¬اي در مدت 2 ماه اجرا گرديد. و پرسشنامه¬هاي تيپ شخصيتي A، شادكامي آكسفورد و احساس تنهايي آشر قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه تكميل گرديد. داده¬ها با استفاده از نرم¬افزار SPSS-22 و آزمون¬هاي آمار توصيفي و تحليل كواريانس تجزيه و تحليل شدند. نتايج: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده¬ها نشان داد كه بين نمرات ميانگين پس-آزمون دو گروه در مؤلفه¬هاي الگوي رفتاري تيپ A (آزمايش، 93/28، كنترل، 45)، شادكامي (آزمايش، 68، كنترل، 7/32) و احساس تنهايي (آزمايش، 2/46، كنترل، 2/53) تفاوت معنادار وجود دارد (05/0 p). نتيجه¬گيري: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي¬تواند ميزان شادكامي را در ميان نوجوانان ساكن كانون اصلاح و تربيت افزايش و ميزان الگوي رفتاري تيپ A و احساس تنهايي را كاهش دهد، بنابراين مي¬توان از اين روش درماني در كنار ساير مداخلات استفاده كرد.