طراحي برنامه درسي آموزش مهندسي با تاكيد بر تربيت فناورانه مبتني بر نظريه زمينه‌اي كلاسيك

هدف  تحقيق حاضر واكاوي تجربه زيسته فناوران به منظور طراحي برنامه درسي آموزش مهندسي با تاكيد بر تربيت فناورانه مبتني بر نظريه زمينه‌اي كلاسيك است. داده‌ها از طريق مصاحبه نيمه ساختاريافته با 10 فناور به روش نمونه گيري هدفمند از نوع ملاك محور جمع آوري شد. نمونه گيري از اطلاعات در دو سطح انجام پذيرفت. سطح اول انتخاب نشانه‌هايي كه محقق را در رسيدن به هدف اصلي و پاسخ به سوالات كمك مي‌كرد و سطح دوم مطالعه ادبيات تحقيق پس از ظهور دغدغه اصلي در خصوص تربيت فناورانه بود. داده‌ها با روش كدگذاري اساسي و نظري گليزري تجزيه و تحليل شدند و با نرم‌افزار تحليل داده‌هاي كيفي MAXQDA استخراج شد پديده محوري تاكيدبرتربيت فناورانه در برنامه درسي آموزش مهندسي بود. يافته‌هاي تحقيق متعلق به كدگذاري نظري و ارائه پيوند ميان مقوله ها و مفاهيم مرتبط با پديده محوري است. از ميان خانواده‌هاي كدگذاري نظري گليزري خانواده پيوندها انتخاب شد كه در نهايت به ترسيم مدل نظري برنامه درسي آونگي مبتني بر تربيت فناورانه در آموزش مهندسي انجاميد. 4 مضمون اصلي: محيط شخصي فناورانه، محيط اجتماعي فناورانه، محيط صنعتي فناورانه و تربيت فناورانه و 28 مقوله فرعي و 64 كد مفهوم استخراج گرديد.  براساس يافته هاي تحقيق تربيت فناورانه بصورت ساختاري و فرهنگي كاركردهايي معطوف به بالندگي اقتصادي دارد كه بايستي بشدت مورد توجه مسولين امر قرار گيرد.