طراحي مدل مهارت‌هاي اشتغال پذيري دانش‌آموختگان آموزش عالي كشور نمونه موردي: بنگاه‌هاي كوچك و متوسط استان تهران

يكي از مواردي كه امروزه در بازار كار خود را به‌روشني نشان مي‌دهد، اهميت روزافزون مهارت‌هاي موردنياز براي فعاليت در اين بازار است. در سال‌هاي گذشته هميشه مشاهده مي‌شد كه افزايش سطح تحصيلات باعث كاهش نرخ بيكاري مي‌شود و افراد داراي تحصيلات بالاتر، درآمد بيشتري در طول دوران زندگي خود داشته‌اند. اما اين موضوع در طول زمان تغيير كرده است و آمارهاي موجود نشان مي‌دهند كه نرخ بيكاري دانش‌آموختگان دانشگاهي از نرخ بيكاري عمومي در جامعه بالاتر رفته است. اين موضوع باعث شد تا مبحث مهارت‌هاي موردنياز براي فعاليت در بازار كار موردتوجه قرار گيرد. در اين پژوهش، ابتدا با استفاده از مرور ادبيات در حوزه اشتغال پذيري، مدل اوليه پژوهش استخراج شد. اين مدل بر پايه سه گروه مهارتِ سخت، نرم و شناختي ايجاد شد. سپس بر اساس آن با مسئولان جذب و استخدام و كارآفرينان برخي از شركت‌هاي فعال در بازار مصاحبه انجام شد و مشاهده شد كه پس از انجام 15 مصاحبه، اطلاعات و ديدگاه‌هاي به‌دست‌آمده از نخبگان به سطح اشباع رسيده است. پس‌ازآن پرسش‌نامه روش دلفي استخراج شد و با مراجعه مجدد به اين شركت‌ها، ديدگاه‌هاي نخبگان براي بار دوم به دست آمد. اين فرآيند چهار بار انجام شد تا اين‌كه بر روي مهارت‌هاي موردنياز براي فعاليت دانش‌آموختگان دانشگاهي در بازار كار اجماع حاصل شد. 17 مهارت اصلي كه از ديد فعالان بازار به‌عنوان مهارت‌هاي اصلي موردنياز دانش‌آموختگان براي ورود و فعاليت در بازار كار بودند، استخراج شدند. تحليل‌ها و محاسبات در اين پژوهش با استفاده از تكنيك فازي انجام‌شده است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش پيشنهاد مي‌شود در برنامه‌هاي درسي  آموزش عالي  به مهارت‌هاي موردنياز براي دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها توجه شود و اين مهارت‌ها در چارچوب بازنگري برنامه‌هاي درسي وزارت علوم  لحاظ شود. همچنين دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي  دوره‌هاي مهارتي را بر مبناي مهارت‌هاي اشتغال پذيري از طريق دوره‌هاي كارآموزي براي دانشجويان ارائه دهند.