واكاوي و ارزيابي ترجمه مفردات قرآن (مطالعه موردي: ماده «ظنّ»)

يكي از مسائل نو در حوزه قرآن پژوهي، «ترجمه قرآن» است. اين نهضت، با وجود نقاط قوت فراوان، داراي نقاط ضعفي نيز هست؛ يكي از اين نقاط ضعف، در زمينه معادل يابي واژگان قرآني است كه از ميان آن ها مي توان به ماده «ظنّ» به‌عنوان يكي از لغات پركاربرد و چالش زا در قرآن اشاره نمود. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصيفي –تحليلي، با هدف دستيابي يا ابداع ديدگاه صحيح در معناشناسي ماده «ظنّ» و ارائه روش در مفهوم شناسي تاريخي واژگان، به گردآوري، تحليل و ارزيابي ديدگاهاي اهل لغت و مفسران پرداخته و به اين نتيجه دست يافته كه معناي اين واژه بايد با واكاوي در كتب لغت، تفسير و بافت آيات استخراج شود. در نهايت، با ارزيابي ترجمه هاي فارسي معاصر و مشهور قرآن‌كريم (آيتي، رضايي، صفوي، فولادوند، مجتبوي، مشكيني، معزّي، مصباح زاده و مكارم‌شيرازي)، موفقيت و عدم موفقيت آن ها را در معادل يابي اين واژه ارزيابي نموده است.