نقش روحانيت شيعه در نهضت مشروطه (مطالعه موردي نقش علامه ميرزا محمدحسين ناييني غروي)

The Role of the Shiite Clergy in the Constitutional Movement (Case Study of the Role of Allameh Mirza Mohammad Hossein Naini Gharavi)

نهضت مشروطيت ايران يكي از وقايعي بود كه در تاريخ ايران دوره ي قاجار روي داد و بالاترين تحول را در شئون سياسي و اجتماعي و فرهنگي ايران به وجود آورد و حكومت هاي شاهنشاهي و استبدادي را كه از تشكيل اولين دولت ايراني يعني مادها تا دوران قاجار در ايران فرمانروايي مي كرد واژگون نمود و هدفش آن بود كه قدرت پادشاه را محدود و مقيد به قانون اساسي نمايد و حكومت ملي را كه پايه اش بر روي فلسفه نوين و رشد فكري و تعقل و آزادي و عدالت است برقرار سازد و آزادي عقيده و تساوي حقوق افراد و حكومت مردم بر مردم را در ايران استوار كند وتقديرات ملك و ملت را به خود مردم سپارد و مردم را در وضع قوانين مناسب با اخلاق و صلاح جامعه مختار و آزاد نمايد. اين نهضت نتيجه تعامل، هم فكري عوامل فكري داخلي و محصول فكري اصلاحگران، روحانيون و روشنفكران وبه پيروي از اين عوامل به وجود آمدن روزنامه ها و انجمن ها بود كه هركدام از اين عوامل فكري داخلي سهمي عمده در نهضت مشروطه داشتند. نخستين پايه هاي نهضت مشروطيت به رهبري روحانيون و همراهي مردم در نهضت تنباكو بنيان نهاده شد و پيروزي در اين نهضت بود كه زمينه مقدمات نهضت مشروطه و نهضت هاي اسلامي فراهم نمود. روحانيون به عنوان گروه مرجع بعد از نهضت تنباكو، در مهاجرت صغري و مهاجرت كبري رهبري مردم را بر عليه استبداد داخلي حكومت قاجار و استعمار خارجي بر عهده گرفتند و بدون هيچ گونه چشم داشتي تا به ثمر نشستن نهضت مشروطه براي محدود نمودن قدرت پادشاه و آگاهي و بيداري مردم و آشنا نمودن آنها به حقوق و وظايف خود تلاش نمودند. نگارنده در اين پژوهش سعي دارد كه به نقش روحانيت شيعه و بويژه نقش علامه ميرزا محمدحسين ناييني در نهضت مشروطه بپردازد.

The Iranian Constitutional Movement was one of the events in the history of Iran during the Qajar era and brought about the highest change in the political, social and cultural status of Iran and the monarchical and authoritarian governments that emerged from the formation of the first Iranian state, the Medes to the Qajar era. Iran was overthrowing and aiming to restrict the monarch's power in the constitution and to establish a national government based on modern philosophy, intellectual development, rationality, freedom and justice, and freedom of thought and equality of rights. To consolidate the people and government of the people in Iran, and to give the people and the people the right to own the people to be free and independent in enacting laws that are ethical and appropriate to society. This movement was the result of the interplay of the internal intellectual elements and the intellectual product of reformers, clergy and intellectuals, and following these factors created newspapers and associations, each of which had a major share in the constitutional movement. The first foundations of the Constitutional Movement were founded by the clergy and the people's association in the Tobacco Movement, and the victory was the movement that provided the basis for the Constitutional Movement and the Islamic Movement. As a reference group after the Tobacco Movement, the Minor and Cobra migrants led the people against the internal tyranny of the Qajar government and foreign colonialism and without any hesitation to seize the constitutional movement to limit the king's power and consciousness and to awaken the people and to make them aware of their rights and duties. In this study, the author attempts to address the role of the Shiite clergy, and in particular the role of Allameh Mirza Mohammad Hussein Nayini in the constitutional movement.