كارخانه آبگينه قزوين؛ تأسيس، بهره‌برداري، و دوران اوج (1343-1354)

(Ghazvin Glass Factory; Establishment, Operation, and Climax (1964-1975

دهه چهل خورشيدي در تاريخ اقتصادي معاصر ما به دهه طلايي رشد صنايع و خصوصي‌سازي مشهور است. يكي از صنايعي كه در اين دهه همگام با تكنولوژي جهاني پيش رفت صنعت شيشه بود. كارخانه آبگينه قزوين كه از 1343 نخستين سنگ بناي آن نهاده شد، در پايان اين دهه به يكي از سه كارخانة شيشه بزرگ ايران تبديل شد كه در تحولات اقتصادي نقش به‌سزايي داشت. اين پژوهش استقرايي، با بررسي موردي كارخانه آبگينه قزوين از تأسيس تا بهره‌برداري از آن، تلاش مي‌كند پاسخي به اين پرسش باشد كه چگونه بعد از بحران اقتصادي دهه سي، رابطه دولت و بخش خصوصي به حدي سامان يافت كه اين‌چنين پابه‌پاي هم اقتصاد كشور را به اوج رساندند. به نظر مي‌رسد سياستگذاران جديد كشور دريافته بودند راه نجات در تدوين يك نقشه راه منسجم و استمداد از استعدادها و سرمايه‌هاي سرگردان فعالان اقتصادي است. بنابر اين با اصلاح قوانين و استخدام افراد شايسته راه را براي رشد صنايع غيردولتي هموار كردند. در اين ميان افراد فرصت‌شناس و زبده به خوبي از شرايط استفاده كردند و نقش خود را به عنوان كارآفرين به خوبي ايفا كردند. در اين پژوهش، با اتكا به اسناد و مصاحبه‌هاي تاريخ شفاهي و منابع مكتوب موجود، از روش تحليلي ـ توصيفي استفاده شده است.

The forty's decade of IRAN`s contemporary economic history is known as the golden decade of industrial growth and privatization. One of the industries that had a great progress, as well as the global technology, in this decade was the glass industry. At the end of the decade, The Qazvin Glass Factory eventually became one of the three large Iranian glass factories, which played a role in economic developments. This inductive research, tries to have a survey at the case of the Qazvin Glass Factory, as an example, to answer the question that after the economic crisis of the 3ths, how the government and private sector cooperate to build a glorious decade for the country`s economy. It seems that the new decision makers have realized that the way to rescue is to create a coherent map of the general economy and make opportunities for economic investors. For this reason, they have paved the way for the growth of nongovernmental industries by reforming the rules by recruiting decent people. In the meantime, optimistic and well-trained people use the conditions and played their role as an entrepreneur as well aspossible. In this research, we appliedAnalytical-descriptive method, relying to historical documents, oral history and library resources.