باز تعريف سياست هاي امنيتي ژاپن و پيامدهاي ملي و بين المللي آن

Re-defining Japan's security policy and its national and international implications

در دوران پس از جنگ سرد، چالش‌هاي در حال رشد در نظام بين‌الملل و منطقه شرق آسيا الزامات جديد رفتاري را براي ژاپن تعريف كرد و همين مسئله منجر به تغيير در تنظيمات و پايه‌هاي سياست‌هاي امنيتي در ژاپن شد. در اين فرايند ژاپن گام‌هاي مثبتي در مسير عادي‌سازي سياست دفاعي خود برداشت كه منجر به فاصله گرفتن از يك سياست خارجي منفعل و وابسته در نظام بين‌الملل و نزديك شدن به يك دولت با توانمندي بالاي اثرگذاري درصحنه بين‌المللي و منطقه‌اي شد. از ميان برداشتن ممنوعيت صدور تسليحات، تفسير قانون اساسي ژاپن (بند 9) در سال 2015، تغييرات در دستورالعمل همكاري دفاعي با آمريكا با تأكيد بر ژاپن فعال‌تر بخشي از شاخص‌هاي تغيير در سياست امنيتي ژاپن در سال‌هاي اخير است. با مرور گزاره‌هاي فوق اين سؤال مطرح مي‌شود كه اين تحول مستمر و پيش‌رونده باهدف احياي نقش ژاپن در روندهاي امنيتي چه پيامدهايي در سطوح ملي و بين‌المللي به همراه دارد؟ در پاسخ به اين سؤال فرضيه پژوهش حاضر بر اين مبنا استوار است كه در بعد ملي تقويت بازدارندگي اين كشور و گسترش نقش آن در حوزه تسليحات و در بعد بين‌المللي تقويت هژموني آمريكا و تغيير و گسترش همكاري و نفوذ نظامي ژاپن در جامعه بين‌المللي و مناطق مختلف ازجمله مهم‌ترين پيامدهاي متصور براي تغييرات راهبردي ژاپن است. روش پژوهش مقاله پيش رو توصيفي و تحليلي است و روش گرداوري داده‌ها نيز كتابخانه‌اي و مبتني بر اسناد و آمارهاي بين‌المللي خواهد بود.

In the post-Cold War era, the growing challenges in the international system and East Asia region defined new behavioral requirements for Japan and it led Japan to do changes in its security policy foundations and settings. In this process, Japan took positive steps towards normalizing its defense policy, which led to Japan's distancing from a passive and dependent foreign policy in the international system and approaching a government with a high potential for international and regional influence. Removing the ban from arms exports, interpretation of the Japanese Constitution (paragraph 9) in 2015, changes in the guidelines of defense alliance with USA with an emphasis on active Japan are all indicating Japan's security policy change in recent years. By reviewing the above statements, this question arises that what the consequences of continuous and progressive transformation aimed at reviving Japan's role in security trends at the national and international levels are. In response to this question, the research hypothesis is based on this fact that in the national dimension, strengthening its deterrence and expanding its role in the field of arms and in international affairs, strengthening USA's hegemony and changing Japan's military cooperation and influence in the international community and the various regions are among the most significant implications for Japan's strategic change. The research methodology is descriptive and analytical, and the data collection method will be based on international documents and statistics.