تعيين سهم جريان زيست‌محيطي درياچه اروميه از رودخانه گدارچاي با استفاده از روش‌هاي اكوهيدرولوژيكي

هدف اصلي در مطالعه حاضر استفاده از روش‌هاي مختلف اكوهيدرولوژيكي براي تعيين نياز آبي زيست‌محيطي رودخانه دائمي گدارچاي در حوضه آبريز درياچه اروميه است. نياز آبي زيست‌محيطي رودخانه گدارچاي در دو بازه مختلف ايستگاه پل نقده و پل بهراملو موردمطالعه قرارگرفته است. در اين تحقيق، هشت روش هيدرواكولوژيكي (1 Tennant؛ 2 Tessman؛ 3 شاخص هاي تداوم جريان FDC؛ 4 Smakhtin؛ 5 FDC shifting؛ 6 DRM؛ 7 محدوده تغييرپذيري RVA؛ و 8 روش كيفيت آب موسوم به رابطه Q) براي ارزيابي جريان زيست‌محيطي اين رودخانه مورداستفاده‌ قرار‌گرفته است. بر اساس اين نتايج، براي حفظ رودخانه گدارچاي در كمينه وضعيت اكولوژيكي قابل‌قبول (كلاس مديريت زيست‌محيطي C)، به ترتيب شدت‌جريان متوسط ساليانه معادل 3.28 و 3.25 مترمكعب بر ثانيه، بايد در دو موقعيت ايستگاه‌هاي هيدرومتري پل نقده و پل بهراملو (در كيلومترهاي 40 و 18 از درياچه اروميه)، برقرار باشد. توزيع ماهانه نياز زيستي رودخانه گدار نيز تعيين و پيشنهاد شده است. احياي درياچه اروميه نياز به ارزيابي جريان‌ زيست‌محيطي هر يك از رودخانه‌هاي بزرگ حوضه آبريز درياچه بر اساس پتانسيل جريان رودخانه‌ها و تعديل حقابه‌هاي كشاورزي دارد. پايش جريان زيست‌محيطي در طول رودخانه‌ها براي اطمينان از انتقال كمينه جريان زيست‌محيطي به درياچه اروميه ضروري است.