پهنه‌بندي آسيب‌پذيري آبخوان دشت سلماس با مدل سينتكس و سيستم اطلاعات جغرافيايي

ارزيابي آسيب پذيري منابع آب زيرزميني مي تواند ابزاري موثر جهت اخذ تصميم هاي مديريتي در نظر گرفته شود. در تحقيق حاضر، از مدل سينتكس (SINTACS) و سيستم اطلاعات جغرافيائي (GIS) براي ارزيابي آسيب پذيري آبخوان دشت سلماس استفاده گرديد. اين مدل از هفت پارامتر موثر بر انتقال آلودگي به آبخوان شامل عمق سطح ايستابي، نفوذ موثر يا تغذيه خالص آبخوان، محيط غيراشباع، نوع خاك، محيط آبخوان، هدايت هيدروليكي و شيب يا توپوگرافي تشكيل شده است. نقشه پهنه بندي آسيب پذيري، سه پهنه عمده آسيب پذيري كم (شاخص آسيب پذيري 114-82)، آسيب پذيري متوسط (شاخص آسيب پذيري 146-114) و آسيب پذيري زياد (شاخص آسيب پذيري 178-146) را نشان داد. حدود 31.47 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه از آسيب پذيري كم، حدود 53.42 درصد از آسيب پذيري متوسط و حدود 15.11 درصد از آسيب پذيري زياد برخوردار مي باشد. ميزان تاثير گذاري هر كدام از پارامتر ها در آلوده سازي آبخوان با تحليل حساسيت به روش حذف پارامتر و روش تك پارامتري، مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج هر دو تحليل نشان داد مهم ترين پارامتر هاي تاثير گذار بر شاخص آسيب پذيري محدوده دشت سلماس محيط غيراشباع و عمق سطح ايستابي هستند.