بررسي تأثير متغيرهاي حسابرسي بر احتمال وقوع تقلب در صور تهاي مالي: شواهدي از شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اين پژوهش بررسي تأثير متغيرهاي حسابرسي بر احتمال وقوع تقلب در صورت هاي مالي است. براي تحقق اين هدف از متغيرهاي حسابرسي اندازه حسابرس، دوره تصدي حسابرس و تغيير حسابرس استفاده شده است و شركت هاي با احتمال وقوع تقلب مطابق با علايم خطر مورد اشاره در استاندارد حسابرسي شماره 240 با عنوان مسئوليت حسابرس در ارتباط با تقلب و اشتباه در صورت هاي مالي #187; و با بكارگيري تكنيك هاي داده كاوي غير نظارتي مشخص شدند. در ادامه جهت انجام پژوهش سه فرضيه طراحي شدند كه رابطه بين متغيرهاي حسابرسي با احتمال وقوع تقلب در صورت هاي مالي را در بين شركت ها و در طي دوره زماني مورد نظر بررسي مي كند. بنابراين، براي آزمون فرضيه هاي پژوهش روش آماري داده هاي تركيبي #187; بكار گرفته شده است. دوره زماني مورد مطالعه براي هر يك از فرضيه هاي پژوهش، سال هاي 1381 تا 1393 و نمونه انتخابي شامل 182 شركت است. نتايج حاصل از تخمين فرضيه هاي پژوهش نيز حاكي از اين است كه صرفنظر از اهرم مالي، سودآوري، تركيب دارايي ها، نقدينگي، كارايي، اندازه، رشد و وضعيت مالي كلي، بين اندازه حسابرس و دوره تصدي حسابرس با احتمال وقوع تقلب در صور تهاي مالي رابطه معناداري وجود دارد.