تأثير شاخص هاي كيفيت حسابرسي بر ارتباط بين دستكاري سود و سرمايه گذاري بيش از حد

پژوهش حاضر ارتباط ميان دستكاري سود و سرمايه گذاري بيش از حد را بررسي كرده و اثر شاخص هاي كيفيت حسابرسي (دوره تصدي حسابرس، اندازه موسسه حسابرسي و اندازه اهميت صاحبكار) را بر اين دو متغير تبيين كرده است. نمونه آماري پژوهش، متشكل از 124 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق 1394 مي باشد. براي سنجش آزمون فرضيه هاي پژوهش از مدل بهادار تهران براي دوره زماني 1385 رگرسيون چند متغيره از نوع لاجستيك استفاده شده است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه هاي پژوهش نشان داد كه، بين دستكاري سود و سرمايه گذاري بيش از حد رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. اينيافته استدلال مي كند كه، مديران با استفاده از اقلام تعهدي اختياري، تصميات نادرست سرمايه گذاري را اتخاذ مي كنند و منجر به سرمايه گذاري بيش از حد مي شود. همچنين، هر چند دوره تصدي بالاي حسابرس باعث افزايش شناخت و تجارب حسابرس مي شود، ولي به دليل خدشه دار شدن استقلال حسابرس بر اثر روابط طولاني با صاحبكار، انگيزه هاي فرصت طلبانه مديران را براي سرمايه گذاري بيش از حد ناشي از مديريت سود بيشتر مي كند. ديگر يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه، اندازه بزرگ موسسه حسابرسي باعث كاهش ارتباط ميان دستكاري سود و سرمايه گذاري بيش از حد مي شود. اين دلايل ناشي از ارائه كيفيت بالاي مؤسسات بزرگ حسابرسي م يباشد كه باعث كاهش اقلام تعهدي نشان داده شد كه، اندازه اهميت صاحبكار اثر معكوسي اختياري براي دستكاري سود مي شود. نهايتا بر رابطه ميان دستكاري سود و سرمايه گذاري بيش از حد دارد. در واقع، صاحبكاران با اهميت به دليل انتخاب حسابرسان شايسته تر، امكان استفاده از فرصت هايي كه باعث كاهش تصميمات سرمايه گذاران مي شوند را كاهش مي دهند.