عنوان مقاله :
تأثير ورزش هوازي بر ميزان افسردگي، اضطراب و استرس زنان مبتلا به كم‌كاري تيروئيد تحت باليني
عنوان به زبان ديگر :
THE EFFECT OF AEROBICS EXERCISE ON DEPRESSION, ANXIETY, and STRESS IN WOMEN WITH SUBCLINICAL HYPOTHYROIDISM
پديد آورندگان :
عليمرادي، سحر دانشگاه رازي - دانشكده علوم ورزشي، كرمانشاه , فتحي زاده، محمد ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ - ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ،ﺧﺮﻡ ﺁﺑﺎﺩ
كليدواژه :
ورزش ايروبيك , كم‌كاري تيروئيد تحت باليني , افسردگي , اضطراب
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف
ميزان افسردگي، اضطراب و استرس در افراد مبتلا به كم‌كاري تيروئيد تحت باليني افزايش مي‌يابد. به نظر مي رسد استفاده از روش‌هاي غيردارويي مانند فعاليت ورزشي اثر مطلوبي بر ميزان افسردگي، اضطراب و استرس دارد. ازاين‌رو، هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير ورزش ايروبيك بر ميزان افسردگي، اضطراب و استرس زنان مبتلا به كم‌كاري تيروئيد تحت باليني بود.
مواد و روش كار
آزمودني‌هاي اين پژوهش نيمه تجربي، 41 زن مبتلا به كم‌كاري تيروئيد تحت باليني بودند كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفي به دو گروه آزمايش (23 نفر) و كنترل (18 نفر) تقسيم شدند. آزمودني‌هاي گروه آزمايش به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه 60 دقيقه‌اي در يك برنامه ورزش ايروبيك شركت كردند. آزمودني‌هاي گروه كنترل در هيچ فعاليت ورزشي منظمي شركت نداشتند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه DASS-21 بود. براي تحليل داده‌ها از آزمون هاي t وابسته و مستقل در سطح معني‌داري 05/0 استفاده شد.
يافته‌ها
نتايج آزمون t وابسته در گروه آزمايش نشان داد كه ميزان افسردگي (002/0P=)، اضطراب (006/0P=) و استرس (004/0P=) به طور معناداري كاهش يافته است. اما نتايج آزمون t وابسته در گروه كنترل نشان داد كه ميزان افسردگي (613/0P=)، اضطراب (818/0P=) و استرس (862/0P=) تغيير معناداري نداشته است. نتايج آزمون t مستقل نشان داد كه ورزش ايروبيك منجر به كاهش معني‌داري در ميزان افسردگي (037/0P=)، اضطراب (032/0P=) و استرس (005/0P=) آزمودني‌هاي گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل شد.
نتيجه‌گيري
بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، مي‌توان نتيجه گرفت كه هشت هفته ورزش ايروبيك مي‌تواند به‌طور موثري منجر به بهبود ميزان افسردگي، اضطراب و استرس در زنان مبتلا به كم‌كاري تيروئيد تحت باليني گردد.
چكيده لاتين :
Background & Aims: The rate of depression, anxiety, and stress increased in people with subclinical hypothyroidism. It seems that the use of non-pharmaceutical methods such as exercise has a beneficial effect on depression, anxiety, and stress. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of Aerobics exercise on depression, anxiety, and stress in women with subclinical hypothyroidism.
Materials & Methods: In this semi-experimental study, Forty-one women with subclinical hypothyroidism were selected through convenience sampling and randomly divided into experimental (n=23) and control groups (n= 18). The experimental group participated in an Aerobics exercise program for three sessions (60 min) per week for eight weeks. The control group did not participate in any exercise training regularly. The data-gathering tool was the DASS-21 questionnaire. Independent and paired samples t-test were used in the significance level 0.05 to analyze the data.
Results: The results of paired samples t-test in the experimental group showed that depression (P=0.002), anxiety (P= 0.006) and stress (P= 0.004) significantly decreased. But the results of paired samples t-test in control group showed that depression (P= 0.613), anxiety (P= 0.818) and stress (P=0.862) did not change significantly. Independent samples t-test showed that aerobics exercise led to significant decreases in depression (P= 0.037), anxiety (P= 0.032) and stress (P= 0.005) in experimental group compared to control group.
Conclusion: Based on the findings of this study, it can be concluded that eight weeks of Aerobics exercise can effectively improve depression, anxiety, and stress in women with subclinical hypothyroidism.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پرستاري و مامايي اروميه
