الزام به اجراي تعهد پيش از موعد در نقض فرضي در نظام حقوقي كامن‌لا و فقه اماميه

حق الزام متعهد به اجراي تعهد پيش از موعد قراردادي در نظام‌هاي حقوقي، محل اختلاف بوده و در فقه اماميه نيز تصريح نشده است. به‌موجب اين حق، متعهّدٌ‌له كه قبل از موعد اجراي تعهد، به‌طور معقول و متعارف به اين نتيجه رسيده كه متعهد در زمان مقرر به هر دليل، به تعهد قراردادي خويش عمل نخواهد كرد، اختيار الزام متعهد به انجام دادن تعهدات پيش از موعد را دارد. در اين پژوهش با رويكرد تطبيقي، مباني حقوقي توسل به اين ضمانت اجرا با روشي توصيفي _ تحليلي در نظام حقوقي كامن‌لا بررسي خواهد شد و ضمن ارائۀ مباني فقهي _ اصولي پيشنهادي، با تمسك به قاعدۀ مقدمۀ وجوديه و قواعد و مسائل برخاسته از آن، همچون مقدمات عقليه، تبعيه و مفوته مي‌توان نقض بالفعل در نظريۀ اجراي اجباري تعهد پيش از موعد در نقض فرضي را در فقه اماميه اثبات كرد تا ضمن شناسايي آن در حقوق داخلي، پايگاه اين ضمانت اجرا نيز در حقوق موضوعۀ ايران تثبيت و تقويت شود.