رابطه بين عوامل نگه دارنده شغلي و رضايت شغلي دبيران تربيت بدني : آزمون نظريه هرزبرگ

اين پژوهش به منظور  بررسي رابطه بين عوامل نگه دارنده شغلي و رضايت شغلي دبيران تربيت بدني شهر رشت بر اساس تئوري هرزبرگ انجام گرفته است. جامعه آماري كليه دبيران تربيت بدني (160 نفر) شهر رشت در سال تحصيلي 89-88 بودند كه 126 نفر(78/75 درصد ) به پرسشنامه 33 سؤالي عوامل نگه دارنده شغلي اينگلس، چاك و پاستور(1996) با مقياس 7 ارزشي ليكرت و ضريب پايايي 0/88 و پرسشنامه استاندارد 71 سؤالي رضايت شغلي اسميت و همكاران(1969) پاسخ دادند .  براي تحليل داده ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن و آزمون t در سطح معني داري 0/05≥P استفاده شد. از ميان عوامل نگه دارنده شغلي دبيران تربيت بدني ، عامل تشخص و احترام ، تعادل شرايط كاري و سازماني، و عامل جامعيت و برابري به ترتيب در اولويت قرار داشتند. بيشترين رضايت شغلي دبيران تربيت بدني از نوع كار و كمترين رضايت از حقوق و مزايا وجود داشت . با اينكه بين  كل عوامل نگه دارنده شغلي و هر كدام از سه عامل نگهدارنده با رضايت شغلي رابطه معني داري وجود نداشت ، ولي فقط رابطه بين عامل شرايط كاري و سازماني با رضايت از مدير مدرسه، مثبت پايين و معني دار ((R=-0/18  ، P=0/4)) و رابطه عامل جامعيت و برابري با رضايت از نوع كار، پايين، منفي و معني دار بود (R=-0/18 ، P=0/4). با اينكه عوامل نگهدارنده شغلي دبيران تربيت بدني نمي توانند سبب افزايش رضايت شغلي شوند ، ولي ايجاد شرايط كاري مطلوب و رعايت انصاف و برابري مي تواند نارضايتي را كاهش دهد. رضايت شغلي دبيران از نوع يا ماهيت كار و روابط با همكاران  وعدم رضايت را از حقوق و مزايا ، اهميت  شغل دبيري و عوامل اجتماعي – عاطفي، و عوامل بيرون از شغل مانند حقوق و ديگر امكانات رفاهي را در تامين رضايت شغلي نشان مي دهد.