قدرت عضلاني زنان يائسه مبتلا به سرطان پستان

قدرت لازمه عملكرد طبيعي بالاتنه مي باشد. بسياري از زنان مبتلا به  سرطان پستان، پس از گذشت زمان مورد نياز براي بهبود بعد از درمان سرطان پستان، نقص هاي عملكردي را در بالاتنه، گزارش مي كنند. دانستن اين كه آيا درمان كمكي سرطان مانند پرتو و شيمي درماني هر نوع تاثيري بر بازوي غيرمبتلا دارد  به طور دقيق ممكن نيست. از اين رو هدف اين پژوهش گزارش عينياز قدرت زنان مبتلا به سرطان پستان بود. بدين منظور  تعداد 33 زن يائسه مبتلا به سرطان پستان با (6/46 ± 51 سال) كه به طور متوسط 5 سال قبل جراحي را به اتمام رسانده، شيمي درماني و پرتودرماني دريافت كرده بودند، و 30 زن يائسه سالم با (5/05 ± 53/62 سال) انتخاب شدند. قدرت با استفاده از دينامومتر دستي براي فلكشن، آدداكشن افقي، چرخش داخلي و خارجي شانه، آبداكشن و چرخش بالائي، دپرشن و آدداكشن كتفي اندازه گيري گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون Manova انجام شد (0/05 ≥P) . يافته هاي پژوهش حاكي از تفاوت معني دار شش متغير قدرت كمربند شانه (فلكشن، چرخش داخلي، چرخش خارجي، آدداكشن افقي شانه، آبداكشن و چرخش بالائي، دپرشن و آدداكشن كتف) ميان گروه ها و كاهش قدرت به ترتيب 74/1 درصد، 65/3 درصد، 75/5 درصد، 63/9 درصد، 61/3 درصد، 74/8 درصد افراد بيمار نسبت به افراد سالم بود. نتايج نشانگر اهميت ارزيابي قدرت كمربند شانه درافراد مبتلا به سرطان پستان مي باشد. بر مبناي يافته هاي پژوهش حاضر، از آنجا كه سال ها پس از درمان نيز كاهش در قدرت كمربند شانه اين بيماران مشاهده مي شود متخصصان امور سلامت، به هنگام درمان و طراحي برنامه هاي تمريني و توانبخشي براي زنان مبتلا به سرطان پستان بايد روي اين اندازه هاي ويژه قدرت كمربند شانه دقت نمايند.