پاسخ شاخص هاي التهابي بزاقي مردان با سنين مختلف متعاقب فعاليت ورزشي وامانده ساز با كارسنج دستي و پايي

هدف پژوهش حاضر مقايسه پاسخ برخي شاخص هاي التهابي بزاقي شامل اينترفرون گاما(INF-Ὑ)) و اينترلوكين- 6 (IL-6)مردان با سنين مختلف متعاقب فعاليت ورزشي وامانده ساز با كارسنج دستي و پايي بود. 36 مرد سالم در سه رده سني كودكان(1/7±12/7 سال)، ميانسال(4/9±34/3 سال) و سالمند(2/1±55 سال) دو نوع پروتكل كارسنج پايي و دستي را تا حد واماندگي اجرا كردند. شدت اوليه براي كارسنج پايي حدود 50 وات و براي كارسنج دستي 25 وات بود و هر 2 دقيقه 25 وات به هر دو پروتكل افزوده گرديد. شاخص هاي بزاقي قبل و بلافاصله پس از اجراي هر دو پروتكل اندازه گيري شد. داده ها با t وابسته، آناليز واريانس يكراهه وآزمون تعقيبي توكي تحليل شد. هر دو پروتكل باعث افزايش معنادار مقادير IL-6 و IFN-Ὑ در هر سه گروه شد، اما تفاوت معني داري در مقادير اين شاخص ها در ورزش دست و پا بين گروه ها مشاهده نشد. به هنگام مقايسه گروه ها در ورزش دست، مقادير IFN-Ὑ در گروه ميانسال و سالمند افزايش بيشتري نسبت به گروه كودكان نشان داد، اما در مقادير IL6 تفاوت معناداري بين گروه ها وجود نداشت. همچنين مقايسه گروه ها در ورزش پا، تفاوت معناداري در مقادير IFN-Ὑ و IL-6 را نشان نداد. با توجه به اين نتايج مي توان گفت كه افزايش سايتوكين هاي بزاقي IL-6 و IFN-Ὑ بدنبال فعاليت بدني وامانده ساز بويژه در گروه سني سالمندان و كودكان، ممكن است يك مكانيسم دفاعي در برابر استرس ناشي از ورزش باشد.