ارتباط بين سبك رهبري مربيان و هويت ورزشي بازيكنان ليگ برتر هندبال ايران

هدف از اين پژوهش اوليت بندي و بررسي رابطه بين سبك هاي رهبري مربيان و خرده مقايس هاي هويت ورزشي بازيكنان در ليگ برتر هندبال ايران بود. نمونه آماري برابر با جامعه آماري شامل كليه بازيكنان شاغل در ليگ برتر هندبال در نظر گرفته شد (144=n). ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مقياس رهبري در ورزش(LSS) چلادوراي و ساله(1980) با پنج سبك رفتاري  و پرسشنامه هويت ورزشي(AIMS Plus) چزلاك (2004) با پنج خرده مقياس هويت به ترتيب با ثبات دروني(93%) و(89%) بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي كلموگراف- اسميرنوف، ضريب همبستگي اسپيرمن، تجزيه و تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر، تعقيبي بونفروني و فريدمن در نرم افزار (19)SPSS استفاده شد (0/05≥p). نتايج نشان داد كه سبك رهبري آموزش و تمرين(0/68±3/59 M±SD) بيشترين و سبك دموكراتيك(0/84±2/94 M±SD) كمترين استفاده را توسط مربيان داشته اند. همچنين خرده مقياس تأثيرپذيري مثبت بيشترين و انحصارگرايي كمترين ميانگين نمره را در مقياس هويت ورزشي داشتند. نتايج همبستگي تنها در رابطه سبك رهبري آموزش و تمرين مربيان با هويت ورزشي بازيكنان ليگ برتر هندبال مثبت و معني دار (0/23:r) بود. براساس يافته هاي پژوهش، به نظر مي رسد مربيان مي توانند با آگاهي از جنبه هاي رفتاري مطلوب در حين تمرين و آموزش، گام اساسي در حفظ و ثبات هويت ورزشي قوي ورزشكاران بردارند.