تاثير 5 هفته فعاليت‌بدني بر سايتوكاين‌هاي التهابي كودكان كوتاه قد مبتلا به ايديوپاتي

هدف:اين مطالعه با هدف بررسي سايتوكاين‌‌هاي التهابي كودكان كوتاه قد مبتلا به ايديوپاتي به 5 هفته فعاليت بدني انجام شد. روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي، 14 كودك (4 دختر و 10 پسر) مبتلا به ISS با سن تانركمتر مساوي يك به طور تصادفي به دو گروه كنترل و تجربي تقسيم شدند. آمادگي قلبي- تنفسي با استفاده از آزمون بروس سنجيده شد. آزمودني ها در گروه تجربي به مدت پنج هفته به فعاليت بدنيپرداختند. شدت فعاليت بدني بااستفاده ازمچبندپولار در محدوده 40-60 درصد حداكثر تواتر قلبي كنترل شد. همزمان، كودكان گروه كنترل دركلاس نقاشي شركت كردند. سايتوكاين‌‌هاي التهابي در ابتدا و پس از 5 هفته مداخله اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل آماري با استفاده از آزمون T مستقل و همبسته انجام گرفت. سطح معني داري P 0/05 در نظر گرفته شد.يافته ها:در مقادير IL-1β و TNF-α در گروه تجربي كاهش غير معني دار مشاهده شد در حالي كه اين مقادير در گروه كنترل افزايش يافتند.همچنين IL-6 در گروه تجربي بدون تغيير باقي ماند در حالي كه در گروه كنترل كاهش پيدا كرد. همچنين اختلاف بين گروهي معناداري در مقادير IL-1β و TNF-α ديده شد( P 0/05).نتيجه گيري:به نظر مي رسد 5 هفته فعاليت بدني تا حدودي مانع از افزايش سايتوكاين هاي پيش التهابي در گروه فعاليت بدني شده است كه نشان دهنده تأثير مثبت فعاليت بدني مي باشد. پيشنهاد مي شود براي نتيجه گيري هاي بهتر دوره هاي فعاليت بدني طولاني تر از 5 هفته مورد مطالعه قرار گيرد.