اثر دماهاي محيطي مختلف بر سطح آنزيم‌هاي مربوط به آسيب سلولي متعاقب انجام تمرين دايره اي مبتني بر فنون كشتي در كشتي‌گيران نوجوان

هدف از مطالعه حاضر بررسي اثرات دماهاي محيطي مختلف بر آسيب سلولي متعاقب تمرين شبيه سازي شده كشتي در كشتي گيران نوجوان بود. از بين كشتي گيران نوجوان استان كردستان  كه در سال 1394 در مسابقات استاني حائز مقام شده بودند، 21 نفر (سن: 0/8 ±15/04 سال، وزن: 12/67±59/20 كيلوگرم، قد: 7/39±163/47 سانتي متر، درصد چربي بدن: 3/39±10/03 درصد) بر اساس معيارهاي ورود به مطالعه به عنوان آزمودني انتخاب شدند. سپس، بر اساس ويژگي هاي فردي، آزمودني ها به سه گروه دماي بالا، دماي طبيعي و دماي پايين تقسيم شدند. پس از ايجاد شرايط دمايي موردنظر (دماي 30، 18 و 10 درجه سانتي گراد) آزمودني‌ها پروتكل تمريني مبتني بر فنون كشتي (شامل 8 ايستگاه به صورت دايره اي) را انجام دادند. نمونه‌هاي خوني در زمان هاي قبل از فعاليت، بلافاصله و 30 دقيقه بعد از فعاليت جمع‌آوري شدند. از آزمون هاي ANOVA با اندازه گيري مكرر و ANOVA يك طرفه به ترتيب براي بررسي تغييرات درون گروهي و بين گروهي در سطح معني داري 0/05 استفاده شد. نتايج نشان داد كه سطح آنزيم‌هاي آسپارتات ترانس آميناز (AST) و آلانين ترانس آميناز (ALT) در هر سه گروه افزايش داشته است؛ اما اين افزايش در هيچ يك از گروه‌ها از نظر آماري معني‌دار نبود (P 0/05).همچنين، مشاهده شد كه سطح آنزيم هاي AST و ALT در گروه دماي بالا نسبت به ساير گروهها به ميزان بيشتري افزايش داشته است.نتايج نشان داد كه فشار گرمايي مي تواند سبب تشديد آسيبسلولي در كشتيگيران نوجوان شود. از اين رو، با توجه به اهميت دوره نوجواني توصيه مي شود كه به دماي سالن هاي تمريني و مسابقات اين رده سني توجه ويژه اي داشت.