بررسي انتقال فناوري به عنوان انگيزه ورود به اتحاد راهبردي فناورانه بين المللي در صنعت نفت

امروزه با پيشرفت علوم و پيچيده تر شدن فرايند انجام كارها، انتقال فناوري تبديل به يكي از مقوله هاي مهم و قابل توجه در كشورهاي در حال توسعه شده است. صنعت نفت از صنايع مهم در كشور ما مي باشد كه همواره با چالش انتقال فناوري روبرو بوده است و ميتواند با استفاده از اتحاد راهبردي، تلاش هاي فناورانه داخلي خود را تكميل كند؛ بنابراين در اين پژوهش تلاش شده است تا نقش انتقال فناوري را به عنوان انگيزهاي براي ورود به اتحاد راهبردي فناورانه مورد بررسي قرار دهد. در اين پژوهش، پس از مطالعه ي ادبيات مربوط و با استفاده از روش كتابخانه اي به بررسي اوليه ي موضوع مورد نظر پرداخته شده است؛ پس از آن با استفاده از رويكرد كيفي و مصاحبه با خبرگان، به استخراج مفاهيم و مقوله هاي اثرگذار بر انتقال فناوري به عنوان انگيزه ي ورود به اتحادها پرداخته شده است. يكي از مقوله هاي مهم در اين رابطه، كسب فناوري مي باشد كه از مفاهيم يادگيري فناورانه، كسب توانمندي فناورانه، استفاده از فناوري هاي مكمل و دسترسي به فناوري منجر شده است. مقوله ي ديگر شناسايي شده، تطابق با تغييرات مي باشد كه از مفهوم پاسخ به تغييرات فناوري به دست آمده است. سومين مقوله ي شناسايي شده در راستاي انتقال فناوري، مديريت فرايند توسعه فناوري است كه دربرگيرنده ي مفاهيم صرفه جويي در هزينه هاي فناورانه، دسترسي به بازارهاي فناورانه بين المللي و رقابت و مزيت رقابتي فناورانه مي باشد. در نهايت، مق وله ي بكارگيري فناوري، كه از مفاهيم استفاده از آخرين نوآوري هاي فناورانه، به اشتراك گذاري منابع فناورانه و ارتقاي خلاقيت و نوآوري دروني شركت به دست آمده است. پيشنهاد مي شود سازمان ها با استفاده از مفاهيم شناسايي شده، در جهت ورود به اتحاد راهبردي فناورانه، به نحو بهتري گام بردارند.