شناسايي و تبيين عوامل موثر بر كنترل استراتژيك با رويكرد خود كنترلي در صنعت بيمه

امروزه بسياري از صاحبنظران علم مديريت به اين مهم اذعان دارند كه گرچه تدوين برنامه استراتژي ك سازمان و نيز بيانيه هاي رسالت، چشم انداز و اهداف از مسئوليت هاي مهم مديران استراتژ يك سازمان هاست، ليكن براي موفقيت استراتژيك آنها كافي نيست. در واقع كنترل استراتژيك آخرين گام در فرآيند مد يريت استراتژ يك است كه به عنوان يك كل، عهده دار نقش تضمين عملكرد مناسب اين فرآيند است. ضرورت اين امر به و يژه در صنعت بيمه كه عنصري اثرگذار در توسعه اقتصادي كشورها و ابزاري كارا در مديريت ريسك است، از اهميت بيشتري برخوردار است. از اين رو، پژوهش حاضر با بهره گيري از شيوه ي تركيبي به شناسايي و تبيي ن عوامل موثر بر كنترل استراتژيك با رويكرد خودكنترلي در صنعت بيمه پرداخته است. رويكرد بكار گرفته شده در بخش كيفي اين پژوهش، رويكرد داده بنياد است. بر اين اساس پس از طي فرايند مربوطه در نهايت 6 مقوله اصلي شناسا يي شده و در قالب الگوي كنترل استراتژيك ارائه گرديدند. آنگاه در بخش دوم (كمي) پژوهش، پس از اطمينان از كفايت نمونه گيري با استفاده از شاخص KMO و آزمون بارتلت، مدل حاصله با استفاده از تكنيك تحليل عاملي تأييدي و مدل معادلات ساختاري مورد برازش، اعتباريابي و آزمون قرار گرفت. نتايج حاصله مؤيد مثبت و معنادار بودن روابط بين متغيرهاي تحقيق مي باشند. بنابراين مي توان بيان داشت كه روابط در نظر گرفته شده در مدل درست و منطقي مي باشند و مدل ارائه شده تأييد مي گردد.