بازپردازي خط مشي هاي توليد برق با رويكرد مديريت سبز (مطالعه تطبيقي كشورهاي دانمارك، آلمان و ايران)

دستيابي به انرژي هاي پاك چالش بزرگ كشورهاي در حال توسعه است زيرا انرژي به عنوان يك عامل سياسي، نقش مهمي در توسعه اقتصادياجتماعي دارد. نفوذ بالاي برق در زندگي روزمره، اهميت تدوين خط مشي هاي مالي و تنظيمي مناسب توليد انرژي سبز با هدف حفظ محيط زيست و منابع موجود آشكار مي شود. هدف اين مطالعه تدوين مدلي جامع براي ايران؛ برگرفته از كشورهاي آلمان و دانمارك است. اين پژوهش از نوع كيفي است كه ابتدا به مطالعه ادبيات (مقالات علمي، گزارش هاي ملي و بين المللي، قوانين تدوين شده) پرداخته است. سپس نتايج حاصل از مرور ادبيات در دو كشور هدف، با شرايط فعلي ايران (برگرفته از مرور قوانين و ادبيات علمي بعلاوه مصاحبه با خبرگان در مركز پژوهش هاي مجلس جمهوري اسلامي ايران، وزارت نيرو و نيز سازمان مپنا) مقايسه و در انتها مرجعي جامع براي خط مشي گذاري توسعه انرژي سبز ارائه شد. مهمترين يافته ها شامل ابزارهاي مالي و تنظيمي حامي انرژي سبز و نيز فاصله قابل توجه ايران با دو كشور هدف، از نظر ميزان به كارگيري سوخت هاي فسيلي، كاربست انرژي هاي تجديدپذير (RE)، انتشار دي اكسيدكربن است. لذا به منظور ارتقاء جايگاه RE، ايران موظف به اصلاح ساختار تخصيص سوخت هاي رايگان به نيروگاه ها، توقف توليد انرژي صلح آميز هسته اي، تدوين بسته مالياتي سبز، اعمال معافيت هاي مالياتي براي مشاركت كنندگان، تخصيص يارانه براي مشاركت در توسعه تجديدپذيرها و تعويض سيستم هاي فرسوده، اعطاي وام هاي كم بهره و يا بي بهره، آگاه سازي شهروندان و مالكيت محلي، تسهيل روند مشاركت، اجراي طرح هاي اجباري خريد انرژي سبز از جمله موارد توصيه شده در مدل پيشنهادي است.