توسعه روش شناسي پژوهش در علم طراحي به منظور طراحي روشي براي مدلسازي سيستم هاي فنياجتماعي

پژوهش در علم طراحي يكي از رويكردهاي پژوهشي است كه اخيراً توسط محققين حوزه مديريت مورد توجه قرار گرفته است. با اين وجود، تعداد مطالعات تجربي و كاربردي كه از روش شناسي پژوهش در علم طراحي براي حل مسائل مديريتي استفاده كنند به ويژه در ايران، بسيار اندك است. كمبودهايي در پيشينه پژوهش در علم طراحي همچون شفاف نبودن روابط ميان جنبه هاي مختلف روش شناسي پژوهش، عدم پيشنهاد ابزارها و تكنيك هاي مشخص براي اجراي مراحل روش شناسي و عدم توجه به برخي از فراورده هاي مهم آن همچون روش ها، مي تواند از مهمترين دلايل اين عدم اقبال به پژوهش در علم طراحي باشد. مطالعه حاضر قصد دارد تا با بررسي نظام مند پيشينه تحقيق اين كمبودها را مورد بررسي قرار دهد و راهكارهايي براي رفع آن ها ارائه دهد. همچنين به منظور انسجام بخشيدن به مباحث مطرح شده، مثالي از به كارگيري پژوهش در علم طراحي براي طراحي يك روش مدلسازي سيستم هاي پيچيده فنياجتماعي بطور خلاصه ارائه مي گردد.