عنوان مقاله :
مقايسه اثربخشي اصلاح سوگيري توجه با مهاركنندههاي باز جذب اختصاصي سروتونين در بيماران مبتلا به اختلال وسواسيـ اجباري
عنوان به زبان ديگر :
Comparing Attention Bias Modification With Selective Serotonin Reuptake Inhibitors in Patients With Obsessive-Compulsive Disorder
پديد آورندگان :
محسن پوريان، خديجه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اراك - دانشكده پزشكي - گروه روان پزشكي , نوكني، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اراك - دانشكده پزشكي - گروه روان پزشكي , جميليان، حميدرضا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اراك - دانشكده پزشكي - گروه روان پزشكي , قاسمي، محسن دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اراك - دانشكده پزشكي - گروه روان پزشكي
كليدواژه :
اختلال وسواسي اجباري , سوگيري توجه , درمان اصلاح سوگيري توجه , بيماران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف اختلال وسواسي اجباري چهارمين اختلال شايع روانپزشكي محسوب ميشود. اين اختلال به صورت گروه مختلفي از علائم تظاهر ميكند كه شامل افكار مزاحم، آداب وسواسي، اشتغالات ذهني و وسواسهاي عملي هستند. اين پژوهش با هدف ارزيابي اثربخشي درمان اصلاح سوگيري توجه با مهاركنندههاي بازجذب اختصاصي سروتونين در كاهش علائم اختلال وسواسي اجباري صورت گرفت.
مواد و روش ها جمعيت موردمطالعه افراد مبتلا به اختلال وسواسي اجباري مراجعهكننده به درمانگاه سرپايي بيمارستان اميركبير اراك 80 نفر بودند كه به شيوه در دسترس در دو گروه تصادفيسازي شدند. گروه اول درمان دارويي مهاركنندههاي بازجذب اختصاصي سرتونين و گروه ديگر درمان اصلاح سوگيري توجه را دريافت كردند. براي تعيين اثربخشي از تست يلبراون و آزمايه كاوش نقطه استفاده شد.
ملاحظات اخلاقي اين مطالعه با كد IR.ARAKMU.REC.1396.284 توسط كميته اخلاق دانشگاه علوم پزشكي اراك به تصويب رسيده است.
يافته ها تحليل دادهها نشان داد درمان اصلاح سوگيري توجه در قياس با درمان مهاركنندههاي بازجذب اختصاصي سروتونين در كاهش سوگيري توجه از لحاظ آماري تفاوت معناداري نشان ندادند.(P=0/377) ) يافته ديگر پژوهش تفاوت معنادار دو گروه در كاهش علائم اختلال وسواسي اجباري بود. به اين معنا كه درمان مهاركنندههاي بازجذب اختصاصي سروتونين در قياس با درمان اصلاح سوگيري توجه بيشتر، توانست علائم اختلال وسواسي اجباري را كاهش دهد (P=0/007). همچنين درمان اصلاح سوگيري باعث كاهش معنادار سوگيري شد (P=0/045) و نيز كاهش علائم اختلال وسواسي را به دنبال داشت، ولي اين نتايج معنادار نبود (P=0/228).
نتيجه گيري بنابراين نتيجهگيري ميشود كه درمان اصلاح سوگيري توجه، بهبودي قابل ملاحظهاي در كاهش سوگيري توجه دارد و ميتوان از آن به عنوان يك جز الحاقي به مداخلات ديگر اضافه كرد. اما به نظر ميرسد در كاهش شدت علائم وسواس اجباري در قياس با اين مداخله كماكان درمان دارويي، مداخله ترجيحي باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aim Obsessive-Compulsive Disorder (OCD) is the fourth most common psychiatric
disorder. It consists of symptoms, including intrusive thoughts, rituals, behaviors, preoccupations, and
compulsions. This study aimed to evaluate the effectiveness of attention bias modification and selective
serotonin reuptake inhibitors in reducing the symptoms of OCD.
Methods and Materials study population comprised patients with OCD referring to the outpatient clinic
of Amir Kabir Hospital in Arak City, Iran. Of them, 80 patients were randomly assigned to the two groups.
The first group received the selective serotonin reuptake inhibitors, and the other group received the
treatment modality to determine the effectiveness of the Yale-Brown OCD scale and dot-probe task tests.
Ethical Considerations The Research Ethics Committee of Arak University of Medical Sciences approved
this study (Research Ethics Code: IR.ARAKMU.REC.1396.284).
Results Treatment of attention bias modification in comparison with selective serotonin reuptake inhibitors
did not show a significant difference in the reduction of attention bias (P=0.377). Also, a significant
difference between the two groups in reducing the symptoms of OCD (P=0.007), indicates that selective
serotonin reuptake inhibitors are more effective in diminishing the symptoms of OCD. Besides the attention
bias modification decreased the symptoms of OCD, but these results were not significant (P=0.228)
Conclusion Attention bias modification is a significant improvement in reducing attention bias and can be
used with other interventions. However, it appears that the reduction in the severity of OCD symptoms,
as against this intervention, continues to be the preferred treatment for pharmacotherapy.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك