عنوان مقاله :
غيرفعالسازي ويروس آنفلوانزاي انساني (H1N1) با استفاده از پرتوي گاما
عنوان به زبان ديگر :
Inactivation of Human Influenza Virus Using Gamma Irradiation
پديد آورندگان :
صباغي، آيلار دانشگاه آزاد اسلامي، قم - دانشكده علوم پايه - گروه ميكروب شناسي , زرگر، محسن دانشگاه آزاد اسلامي، قم - دانشكده علوم پايه - گروه ميكروب شناسي , قائمي، امير انستيتو پاستور ايران، تهران - مركز تحقيقات ويروس شناسي - بخش آنفلوانزا و ويروس هاي تنفسي شايع , معتمدي سده، فرحناز سازمان انرژي اتمي ايران، كرج - پژوهشگاه علوم و فنون هسته اي - پژوهشكده كشاورزي هسته اي , ذوالفقاري، محمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي، قم - دانشكده علوم پايه - گروه ميكروب شناسي
كليدواژه :
واكسن , ويروس آنفلوانزا , تابش گاما , پرتودهي , غيرفعال سازي ويروس
چكيده فارسي :
زمينه و هدف نسل جديدي از واكسنهاي غيرفعال كامل آنفلوانزا مورد نياز است تا منجر به ايجاد حفاظت متقاطع قويتر در برابر سابتايپهاي مختلف ويروس آنفلوانزا شود. هدف از اين تحقيق، بهكارگيري فرايند غيرفعالسازي ويروس آنفلوانزا از طريق تابش گاما به عنوان كانديدي براي ساخت واكسنهاي آنفلوانزاي غيرفعال كامل است.
مواد و روش ها تكثير سويه ويروس آنفلوانزاي انساني [(A/PR/8/34 [A/Puerto Rico/8/34 (H1N1) بر روي رده سلولي اپيتليوم كليه سگسانان صورت گرفت و پس از اولترافيلتراسيون، تيتر عفونتزايي ويروس به روش (Tissue Culture Infectious Dose 50% (TCID50% با استفاده از فرمول كربر محاسبه شد. متعاقباً غيرفعالسازي ويروس از طريق تابش گاما و با استفاده از دستگاه گاما سل- 220 صورت گرفت. فاكتور D10 value و دز بهينه غيرفعالسازي نيز بر مبناي منحني دز/پايندگي و تيتر اوليه ويروس محاسبه شد. همچنين ويژگيهاي آنتيژنيك ويروسهاي پرتوتابيشده در مقايسه با شاهد و غيرفعالسازي كامل نمونههاي پرتوتابيشده با دز بهينه به ترتيب به واسطه تست هماگلوتيناسيون و آزمون بيضرري ارزيابي شد.
ملاحظات اخلاقي اين مطالعه با شناسه IR.IAU.TMU.REC.1397.309در كميته پژوهشي دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي آزاد تهران به ثبت رسيده است.
يافته ها با توجه به تيتر ويروس تغليظشده (TCID50: 105.75 /ml) و رسم نمودار دز/پايندگي، فاكتور D10 value و دز بهينه غيرفعالسازي ويروس به ترتيب 4/878 و 28/048 كيلوگري محاسبه شد. از طرفي بر مبناي نتايج حاصل از آزمون بيضرري و تست هماگلوتيناسيون، دز بهينه براي غيرفعالسازي كامل ويروس با حفظ ويژگيهاي آنتيژنيك، 28 كيلوگري تعيين شد.
نتيجه گيري تابش گاما به واسطه حفظ ساختارهاي آنتيژنيك، كانديدي مناسب براي توسعه واكسن محسوب ميشود.
چكيده لاتين :
Background and Aim We need the next-generation of whole-inactivated influenza vaccines to create
stronger cross-protection against different influenza subtypes. This research aimed to apply the inactivation
process of the influenza virus through gamma radiation as a candidate for the development of
whole-inactivated vaccines.
Methods and Materials The influenza virus strain A/PR/8/34 (A/Puerto Rico/8/34 [H1N1]) was propagated
in Madin-Darby Canine Kidney (MDCK) epithelial cells. After ultrafiltration, the virus infectivity titer was
calculated by 50% Tissue Culture Infectious Dose (TCID 50%) method based on the Karber formula. Alternatively,
the gamma cell-220 was applied for virus inactivation via gamma rays. The D10 value factor and
optimum dose of virus inactivation were calculated based on the dose/survival curve and the initial viral
titer. In addition, antigenic properties of irradiated viruses compared to un-irradiated viruses and complete
inactivation of the irradiated samples with optimum dose were also evaluated by hemagglutination
assay and safety test, respectively.
Ethical Considerations The Research Ethics Committee of Islamic Azad University, Tehran Medical Branch,
Iran approved this study (Code: IR.IAU.TMU.REC.1397.309).
Results According to the concentrated virus titer (TCID50: 105.75/ml) and dose/survival curve, the D10 value
factor and optimum dose of virus inactivation were calculated at 4.878 and 28.048 kGy, respectively.
On the other hand, owing to the results obtained from the safety test and hemagglutination assay, the
optimum dose of virus inactivation was determined to be 28 kGy by maintaining the antigenic properties.
Conclusion Gamma radiation appears to be a good candidate for vaccine development through maintaining
the antigenic structures.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك