عنوان مقاله :
سطح سرمي پروتئين پلاسمايي وابسته به حاملگي- آ(PAPP-A)در سه ماهه نخست بارداري و ارتباط آن با حاملگي نامطلوب
عنوان به زبان ديگر :
Serum level of PAPPA-A (pregnancy associated plasma protein-A) at first trimesterand its relation with adverse pregnancy outcome
پديد آورندگان :
طوبا، خاطره داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ اردﺑﯿﻞ , شرقي، افشان داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ اردﺑﯿﻞ - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷكي - ﮔﺮوه زﻧﺎن , يوسفي، بيتا داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ اردﺑﯿﻞ - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷكي - ﮔﺮوه ﭘﺰﺷﮑﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ
كليدواژه :
سطح سرمي PAPP-A , پيامدهاي بارداري , سه ماهه اول بارداري
چكيده فارسي :
زمينه
پروتئين پلاسمايي وابسته به حاملگي- آ(PAPP-A) جفتي به عنوان يك نشانگر پره ترم براي تشخيص و پيش آگهي نامطلوب بارداري/جنيني مطرح است. بررسي ارتباط سطح سرمي PAPP-A و سلامت مادر بويژه ديابت بارداري كه شايعترين پيامد بارداري است مساله مهمي است كه نياز به مطالعه دارد. از اين رو هدف از مطالعه حاضر بررسي ارتباط بين سطح سرمي PAPP-A طي سه ماهه اول بارداري با ديابت بارداري و ساير پيامدهاي بارداري مي باشد.
روش كار
در يك مطالعه كوهورت، 400 نفر از زنان بارداري كه در طي 3 ماهه نخست به كلينيك هاي مراقبت بارداري مراجعه ميكردند، از لحاظ سطح سرمي PAPP-A ارزيابي شدند. در صورتي كه سطح سرمي PAPP-A آنها كمتر از MoM 4/0 بود به عنوان نمونه هاي داراي ريسك فاكتور و گروه زنان بارداري كه سطح سرمي PAPP-A آنها بيشتر از MoM 0/4 بود، نيز به عنوان شاهد قرار گرفتند. در آزمودني ها سن مادر، سطح سرمي PAPP-A، نوع زايمان، سن بارداري، محدوديت رشد داخل رحمي، پره اكلامپسي، سقط خود به خودي، و ديابت بارداري مورد ارزيابي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ي 16 و آزمون آماري كاي دو و فيشر انجام گرفت و سطح معني داري در تمام موارد 05/ 0در نظر گفته شد.
يافته ها
ميانگين سني زنان باردار مورد بررسي در اين مطالعه،4/74 ± 26/85سال بود. بين سطوح سرمي PAPP-A سه ماهه اول بارداري و ابتلا به پره اكلامپسي (0/003=P)، ديابت بارداري (0/039=P)، محدوديت رشد داخل رحمي (0/005=P)، و سقط خود به خودي (04/0=P) ارتباط آماري معني دار معكوسي مشاهده شد ولي بين سطوح سرمي PAPP-A با تولد زودرس (0/102=P) و نوع زايمان (0/533=P) ارتباط معني داري مشاهده نشد.
نتيجه گيري
يافته هاي مطالعه ي حاضر نشان داد كه پايين بودن ميزان PAPP-A در سه ماههي اول بارداري، به عنوان يك ريسك فاكتور احتمالي در بروز عوارض نامطلوب بارداري/جنيني از جمله پره اكلامپسي، ديابت بارداري، محدوديت رشد داخل رحمي، و سقط خود به خودي مطرح مي باشد و لازم است مطالعات دقيق تري صورت گيرد.
چكيده لاتين :
Background
PAPP-A is a preterm marker for undesirable pregnancy diagnosis. The relationship between PAPP-A serum levels and maternal health, especially gestational diabetes, which is the most common outcome of pregnancy, is a major issue that needs to be studied. The aim of this study were to evaluate the serum level of PAPP-A and pregnancy outcomes.
Methods
in this study all pregnant women who referred to the pregnancy care clinics during their first 3 months, serum levels of PAPP-A were evaluated. As their PAPP-A serum level were less than 0.4 Mom, they were considered as risk-positive and pregnant women with a serum PAPP-A level of more than 0.4 MM as a control group. In the subjects, maternal age, serum PAPP-A level, type of delivery, gestational age, intrauterine growth restriction, preeclampsia, spontaneous abortion, and gestational diabetes were evaluated.
Results
The mean age of pregnant women were 26.85 ±4.74 years. There were a significant reverse correlation between serum concentration of first trimesters PAPP-A and preeclampsia (p=0.003), pregnancy Diabetes (p=0.003), restriction of intrauterine growth (p=0.005) and spontaneous abortion (p=0.04), but there were not significant corrections between serum level of PAPP-A with early birth (p=0.102) and gestation type (p=0.583).
Conclusion
A reduced amount of first trimester PAPP-A would used as a probable risk factor in complications of pregnancy or embryo including preeclampsia, Gestational Diabetes, restriction of intrauterine growth and spontaneous abortion.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز