مقايسه اثربخشي مشاوره فردي (رويكردآدلر) با رفتاردرماني عقلاني– هيجاني (رويكرد اليس) بر كاهش علائم اختلال سلوك دانش‌آموزان

هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي مشاوره فردي آدلر با رفتاردرماني عقلاني– هيجاني اليس بر كاهش علائم اختلال سلوك دانش‌آموزان ششم ابتدايي شهرستان مراغه بود. به منظور انجام اين پژوهش 30 نفر از دانش‌آموزاني كه از طريق نمونه‌گيري هدفمند در پرسشنامه اختلال سلوك (RSDCD) نمره بالاتر از 35 گرفته بودند انتخاب و به صورت جايگزيني تصادفي در سه گروه 10 نفري آدلري، اليسي و كنترل قرار گرفتند. متغير مستقل براي گروه آدلري و اليسي در 8 جلسه 35 دقيقه‌اي در طول سه هفته متوالي اجرا شد. اما گروه كنترل سير طبيعي تحصيل خود را ادامه دادند. روش پژوهش نيمه تجربي و از نوع پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان كه در هر دو گروه آدلري و اليسي نسبت به گروه كنترل شدت علائم اختلال سلوك كاهش يافته بود. همچنين نتايج آزمون تعقيبي LSD نشان داد كه ميزان علائم اختلال سلوك در گروه اليسي كمتر از گروه آدلري و گروه كنترل است و ميزان اختلال سلوك در گروه مشاوره آدلري كمتر از گروه گواه است. پس مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه هر دو روش آدلري و اليسي بر كاهش نشانه‌هاي اختلال سلوك مفيد به نظر مي‌رسند. اما ميزان اثربخشي رفتاردرماني عقلاني – هيجاني اليس بيشتر از مشاوره فردي آدلري مي‌باشد.