انتخاب پرتفوليوي سهام با روش ELECTRE-TRI: بررسي توان‌مندي‌ها، مقايسه رويكردها و تحليل حساسيت

در سال هاي اخير مسائل طبقه بندي چند معياره به‌عنوان بخشي از حوزه تصميم گيري چند معياره، علاقه پژوهشگران را به همراه داشته است. اين مسائل دربرگيرنده توسعه مدل هاي تصميم، براي تخصيص گزينه ها به طبقات از پيش تعيين‌شده هستند. هدف پژوهش حاضر بررسي توانمندي روش طبقه بندي چند معياره ELECTRETRI در يكي از جذاب ترين مسائل تصميم، يعني مسئله انتخاب پرتفوليوي سهام است. در اين پژوهش چهار رويكرد مختلف روش ELECTRETRI با هم مقايسه شده است. اين رويكردها شامل تخصيص خوش‌بينانه با حد آستانه وتو، تخصيص بدبينانه با حد آستانه وتو، تخصيص خوش‌بينانه بدون حد آستانه وتو و تخصيص بدبينانه بدون حد آستانه وتو است. بدين منظور براي انتخاب سهام از هشت شاخص بازده، بتا، حاشيه سود خالص، ROA، ROE، EPS، P/E و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري استفاده‌شده است و وزن شاخص ها يا استفاده از روش BWM به‌دست‌آمده است. اين پژوهش در شركت سرمايه گذاري ملي ايران به‌عنوان موردمطالعه انجام‌شده است. نتايج پژوهش نشان داد، در بين رويكردهاي مختلف روش ELECTRETRI، رويكرد تخصيص بدبينانه، بدون در نظر گرفتن حد آستانه وتو، نتيجه بهتري را ارائه مي كند. همچنين نتيجه اين مطالعه نشان از اهميت بالاي شاخص P/E در انتخاب پرتفوليو دارد.