نقش تغييرات آبدهي متوسط رودخانه‌هاي حوضه‌ي آبريز درياچه‌ي اروميه در افت سطح آب درياچه

با توجه به اهميت مطالعه ي روند دبي رودخانه ها، در اين تحقيق، روند تغييرات دبي متوسط رودخانه هاي حوضه ي آبريز درياچه ي اروميه مورد بررسي قرار گرفت. بررسي نقش تغييرات دبي ورودي به درياچه بر كاهش سطح آب درياچه هدف ديگر تحقيق حاضر است. بدين منظور، آمار و اطلاعات مربوط به 65 ايستگاه هيدرومتري (بين سال هاي13901357) مورد تحليل قرار گرفت. آزمون ناپارامتري من كندال با در نظر گرفتن اثر خودهمبستگي براي بررسي روند در اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتايج، سري زماني دبي در بيش از نيمي از ايستگاه ها (41 ايستگاه) داراي خودهمبستگي با تاخير يكساله در سطح اطمينان 95 درصد معني دار بود. همچنين بيش از نيمي از ايستگاه ها (58 ايستگاه) داراي روند كاهشي بوده و اين روند كاهشي در 38 ايستگاه در سطح اطمينان 95 درصد معني دار بود. مقدار مجموع آب سطحي ورودي به درياچه ي اروميه نيز از 4654 ميليون مترمكعب در سال هاي قبل از 1374 (سال شروع خشك شدن درياچه) به 2134 ميليون مترمكعب در سال هاي بعد از 1374 رسيده است. سري زماني آب سطحي ورودي به درياچه اروميه داراي روند كاهشي بوده و بر اساس نتايج آزمون t استيودنت اختلاف در ميانگين دو دوره طي بازه زماني قبل و بعد از سال 1374 در سطح اطمينان 95 درصد معني دار مي باشد. نتايج اين تحقيق نشان دهنده ي كاهش آب هاي سطحي در سراسر حوضه و ورودي به درياچه ي اروميه در سال هاي بعد از 1374 و نقش اين كاهش در افت سطح آب درياچه اروميه مي باشد و بر ضرورت مديريت صحيح منابع آب و مصارف در بخش هاي مختلف از جمله كشاورزي با توجه به شرايط حاكم اقليمي تاكيد دارد.