تحليل الگوي پراكنش خاك‌ها در يك منطقه هموار با استفاده از الگوريتم درخت تصميم‌گيري

نقشه‌برداري رقومي خاك را مي توان توليد اطلاعات مكاني خاك تعريف كرد. يكي از روش هاي محبوب كه اخيراً در چندين مورد از مطالعات نقشه‌برداري رقومي ‌خاك به‌كاررفته، درخت تصميم گيري است. پژوهش حاضر به‌منظور ارزيابي قابليت درخت تصميم گيري در نقشه برداري خاك ها در منطقه ميان دربند با مساحت50000 هكتار در استان كرمانشاه انجام شد. الگوريتم C5.0 (با و بدون متاالگوريتم بوستينگ) براي ايجاد روابط مكاني بين كلاس هاي خاك و متغيرهاي محيطي مورد استفاده قرار گرفت. بر پايه نمونه برداري سيستماتيك 78 خاكرخ مورد مطالعه قرار گرفت و 6 گروه بزرگ و 14 زيرگروه شناسايي شد. 30 متغير محيطي از مدل رقومي ارتفاع و تصوير سنجنده OLI/TIRS ماهواره لندست 8 مربوط به تاريخ تيرماه 1394 مشتق شد. صحت عمومي براي گروه بزرگ و زيرگروه برابر با 73 درصد به دست آمد درحالي‌كه مقادير متناظر براي نمايه كاپا به ترتيب 0.61 و 0.63 بود. تركيب متاالگوريتم بوستينگ با C5.0 مقادير صحت عمومي را به ترتيب به 80 درصد و 76 درصد و مقادير نمايه كاپا را به 0.72 و 0.66 افزايش داد. نتايج توانايي قابل‌توجهي را براي درخت تصميم‌گيري در باز شناخت الگوي خاك در منطقه موردمطالعه نشان داد و متغيرهاي توپوگرافي از ساير متغيرهاي محيطي پر اهميت تر به نظر مي‌رسيد. همچنين، بررسي نقشه هاي توليدشده از طريق مقايسه با الگوي خاك مشاهده‌شده در خلال بررسي زمين، نشان‌گر تطابق پذيرفتني پيش‌بيني هاي الگوريتم درخت تصميم‌گيري با واقعيت بود.