بهينه‌سازي نوع و موقعيت مكاني اقدامات مديريتي به‎‌منظور كنترل بار موادمغذي ورودي به پيكره‌هاي آبي مطالعه موردي: حوضه درياچه زريبار

هدف اصلي در اين تحقيق، بهينه سازي نوع و موقعيت مكاني بهترين اقدامات مديريتي (BMPs) براي كاهش بار مواد مغذي ورودي به درياچه زريبار به منظور بهبود شرايط درياچه مي باشد. در اين راستا از رويكرد شبيه‌سازيبهينه سازي (SO) حاصل از تلفيق مدل SWAT به منظور شبيه‌سازي بار مواد مغذي ورودي به درياچه و مدل بهينه سازي مبتني بر الگوريتم ژنتيك چند هدفه (NSGAII) براي تعيين الگوي مكاني BMPها، استفاده شد. الگوي بهينه اقدامات مديريتي با توجه به اهداف سه‌گانه حداكثرسازي سود خالص بخش كشاورزي، حداقل سازي بار نيتروژن و حداقل سازي بار فسفر ورودي به درياچه تعيين شد. در اين تحقيق طيف متنوعي از BMPها بررسي شد و در نهايت به بهينه سازي الگوي مكاني اقداماتي مديريتي از قبيل مديريت انواع كود، مديريت آبياري و تعيين نوع شخم زني مناسب پرداخته شد. نتايج حاصل از مدل نشان داد كه با اعمال اقدامات مديريتي منتخب با الگوي مكاني بهينه مجموع بار كل فسفر و نيتروژن در خروجي حوضه به ترتيب 8/2 و 1/22 درصد كاهش مي يابند و به سبب آن غلظت نيترات درياچه به‌شدت كاهش پيدا خواهد كرد و درآمد خالص بخش كشاورزي با كاهش 4/16 درصدي روبه رو خواهد شد. نتايج نشان مي دهد با اعمال اقدامات مديريتي منتخب با الگوي مكاني بهينه مي توان وضعيت كيفي درياچه را بهبود بخشيد.