تحليل عدم قطعيت پارامترهاي نفوذ مدل شبيه‌سازي آبياري جويچه‌اي WinSRFR با روش مونت كارلو

پارامترهاي نفوذ مورد استفاده در مدل هاي شبيه‌ساز آبياري سطحي به‌طور مستقيم قابل اندازه گيري نيستند و تعيين آن‌ها مشكل بوده و با عدم قطعيت همراه است. بنابراين بايد پس از واسنجي پارامترهاي مدل، عدم قطعيت ناشي از وجود خطا در مدل را بررسي نموده و راهكارهايي براي كاهش و كنترل عدم قطعيت نتايج ارائه گردد. به همين دليل در اين مطالعه از رويكرد شبيه سازي مونت كارلو استفاده شده است. امروزه فرآيند شبيه‌سازي مونت كارلو به‌عنوان روشي براي تعيين يكپارچه و هم‌زمان انواع مختلف عدم قطعيت با توابع هدف گوناگون استفاده مي‌شود. به‌ اين منظور اين تحقيق با هدف تحليل عدم قطعيت نتايج شبيه‌سازي هيدروگراف رواناب خروجي و منحني پيشروي مدل سازي شده توسط نرم‌افزار WinSRFR در آبياري جويچه اي، با توسعه رويكرد تحليل پسين ضرايب نفوذ و شبيه‌سازي ۱۰۰۰ نمونه مونت كارلو انجام شد. نتايج نشان‌دهنده عدم قطعيت بالا (پهناي باند اطمينان بزرگتر از 4) در گزينش اوليه پارامترهاي نفوذ آبياري جويچه‌اي است. براي جداسازي شبيه‌سازي‌هاي كارآمد و غيركارآمد شاخص نشساتكليف مورد استفاده قرار گرفت و آستانه قابل پذيرش شاخص تعيين شد. با اعمال معيار شبيه‌سازي‌هاي كارآمد شناسايي شدند و براي تحليل عدم قطعيت هدفمند در مدل مورد استفاده قرار گرفتند. تحليل عدم قطعيت مدل بر مبناي كران‌هاي عدم قطعيت 5% و 95% خطاي شبيه‌سازي‌هاي كارآمد انجام شد. در اين حالت پهناي باند عدم قطعيت (dfactor) دو متغير پاسخ كمتر از يك بود كه نشان‌دهنده لزوم توجه دقيق در فرآيند واسنجي مدل براي كاهش عدم قطعيت خروجي ها است. نتايج تحليل عدم قطعيت نشان داد كه با كاربرد روش مونت كارلو، عدم قطعيت پارامترهاي مدل به طور قابل‌توجهي كاهش يافت و استفاده از اين روش در مدل‌سازي و مديريت سيستم هاي آبياري جويچه اي توصيه مي‌شود.