بررسي آزمايشگاهي تاثير واگرايي و بستر زبر شده با شن بر مشخصات پرش هيدروليكي

از حوضچه‌هاي واگرا اغلب در پايين دست سازه هايي چون سرريز ها، دريچه ها و تندآب‌ها براي افزايش استهلاك انرژي در پرش هيدروليكي استفاده مي‌شود. افزايش طول پرش، كاهش نسبت اعماق مزدوج پرش و نامتقارني جريان ازجمله ويژگي‌هاي پرش در حوضچه‌هاي با بازشدگي ناگهاني مي‌باشد. زبري بستر كانال يكي از روش هايي است كه مي‌تواند عمق ثانويه و طول پرش را كاهش دهد. از اين رو در اين مطالعه تأثير بستر شني با قطر متوسط 9/1 سانتي متر بر مشخصات پرش گسسته مورد بررسي قرار گرفت. تمامي آزمايش ها به ترتيب در نسبت‎هاي بازشدگي مقطع 67/0، 5/0 و 33/0 و كانال منشوري، محدوده ي عدد فرود 4 تا 12 انجام شد. نتايج نشان داد كه حوضچه‌هاي آرامش واگراي ناگهاني با بستر زبر در تمامي نسبت هاي بازشدگي، عمق مزدوج پرش را در مقايسه با واگراي با بستر صاف به‌صورت متوسط 12 تا 16 درصد كاهش مي‌دهد. همچنين متوسط كاهش طول پرش براي تمامي نسبت‌هاي بازشدگي در حوضچه واگراي با بستر زبر، به صورت ميانگين 20 درصد بدست آمد.