ارزيابي توان تعدادي از گونه‌هاي تريكودرما در انحلال فسفات و آزادسازي پتاسيم در شرايط درون‌شيشه‌اي

كمبود عناصر غذايي پرمصرف از جمله فسفر و پتاسيم به‌دليل نقش‌هاي مهم و حياتي اين عناصر بسيار مورد توجه مي‌باشد. اگرچه مقدار كل فسفر و پتاسيم در خاك زياد مي‌باشد ولي ايجاد شكل‌هاي نامحلول فسفر و همچنين تثبيت شدن پتاسيم در سيليكات ها، منجر به كمبود اين عناصر ضروري شده است. استفاده از ميكروارگانيسم‌هاي داراي توان انحلال شكل‌هاي فسفات‌ نا‌محلول و پتاسيم تثبيت شده در سيليكات‌ها مي‌تواند در رفع كمبود اين عناصر براي گياه موثر باشند. در پژوهش اخير، 7 گونه قارچ تريكودرما انتخاب و تاثير آن‌ها بر آزادسازي فسفر و پتاسيم در سه محيط كشت پيكوفسكايا، پيكوفسكاياي تغيير يافته و الكساندروف مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه در محيط كشت مايع پيكوفسكايا ميزان آزادسازي فسفر از منبع فسفر معدني نامحلول (تري كلسيم فسفات) توسط تريكودرما، هم‌سو با كاهش pH بود. گونه‌هاي Trichoderma koningii، T.harzianum،  T.citrinovirideو T.viridescens بيش‌ترين توان انحلال فسفات را داشتند و فسفر محلول را به ترتيب به ميزان 244، 205، 191 و 190 درصد نسبت به شاهد افزايش دادند. دو محيط كشت الكساندروف و پيكوفسكاياي تغيير يافته علاوه بر فسفات معدني نامحلول، داراي پتاسيم از منبع بيوتيت نيز بودند. مشاهده شد كه ميزان آزادسازي فسفر در اين دو محيط نسبت به محيط كشت پيكوفسكايا كه داراي پتاسيم قابل دسترس مي باشد، كمتر است. T.koningii در محيط الكساندروف و T.harzianumدر محيط پيكوفسكاياي تغيير يافته نيز بيشترين توان آزادسازي پتاسيم از بيوتيت را داشتند. اين گونه ها پتاسيم محلول را به ميزان 123 و 20 درصد نسبت به شاهد افزايش دادند. به طور كلي نتايج نشان داد كه گونه هاي قارچ تريكودرما داراي توانايي انحلال فسفات از تري‌كلسيم‌فسفات و آزادسازي پتاسيم از بيوتيت در شرايط درون شيشه‌اي مي باشند.