رابطه ي بين عدالت آموزشي با فرسودگي و پيشرفت تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كرمان

عدالت آموزشي، علاقه، انگيزه و حتي فرسودگي تحصيلي دانشجويان را تحت تأثير قرار دهد و به موفقيت تحصيلي آنها كمك نمايد، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين عدالت آموزشي با فرسودگي تحصيلي و پيشرفت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كرمان در سال 1393 انجام شد. اين پژوهش مقطعي از نوع توصيفي همبستگي است. جامعه ي آماري در اين مطالعه، كليه ي دانشجويان علوم پزشكي كرمان تشكيل مي دادند، كه 303 نفر با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. ابزارهاي جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه هاي عدالت آموزشي (شامل 14 گويه در مقياس 7 درجه اي ليكرت)، فرسودگي تحصيلي(15 گويه در سه حيطه ي خستگي تحصيلي(5 گويه)، بيعلاقه گي تحصيلي(4 گويه) و ناكارآمدي تحصيلي(6 گويه) و اخذ ميانگين معدل بود. روايي پرسشنامه ها با نظر اساتيد متخصص مورد بررسي قرار گرفت كه مورد تأييد بود، همچنين ضريب آلفا كرونباخ پرسشنامه عدالت 0.86 و براي سه حيطه فرسودگي تحصيلي شامل خستگي، بي علاقه گي و ناكارآمدي تحصيلي 0.70، 0.82 و 0.75 برآورده شده است. از آناليز واريانس يك طرفه و آزمون هاي تي مستقل، آزمون پست هاك (بنفرونيو دانت) و ضرايب همبستگي پيرسون و اسپيرمن به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميانگين نمره ي عدالت آموزشي و فرسودگي تحصيلي كمتر از ميزان متوسط بوده است همچنين ميانگين(±انحراف معيار) معدل واحدهاي پژوهش ( 1.47 ± ) 16.37 بود. همچنين ارتباط معنا داري بين عدالت آموزشي با فرسودگي تحصيلي وجود داشته است (0.02 = P)؛ ولي بين عدالت آموزشي با پيشرفت تحصيلي ارتباط معناداري مشاهده نشد (0.72 = P) عدالت آموزشي از جمله متغيرهايي است كه مي تواند بر ميزان فرسودگي تحصيلي و پيشرفت تحصيلي دانشجويان تأثيرگذار باشد بنابراين ضرورت ايجاد فرصت هايي براي برقراري عدالت آموزشي از سوي استادان و مسؤولين دانشگاهي بايد مدنظر قرار گيرد.